Amajlije

Da bi se sačuvale od bolesti, nesreće ili smrti, neke osobe nose oko vrata ili u odjeću ušivenu amajliju. Amajlije mogu biti različiti predmeti: pera od kokoške, krila od slijepog miša, glava zmije, krijesta od pijetla, parče drveta, ispaljeno puščano zrno, nokti, pramen kose od utopljenika, ljekovite trave, kandže ptice grabljivice itd. Pripremaju ih i biraju vračare, a rijetko ih ljudi sami nabavljaju. Amajlija se sreće kod svih naroda svijeta.
Nošenje zlatnih lančića oko vrata sa raznim privjescima, spada u neku vrstu amajlije, iako se to danas, u većini slučajeva, nosi kao ukras.
Kada u peć ili na vatru slučajno uleti kokoška pa oprlji perje, to perje treba očupati i dati muškarcima koji odlaze u rat, da to nose uza se kao amajliju, pa će se i oni zdravi i čitavi vratiti kući kao i kokoška koja je izašla živa iz vatre.
Da bi sačuvao glavu u ratu, vojnik nosi uza se amajliju od drveta odsječenog iz samoniklog stoga-od drveta koje je samo izniklo negdje na gumnu, pa je poslije upotrebljeno kao stog.
Kao amajliju protiv svih bolesti poneki nose uza se ušivenu glavicu ili samo tri češnja bijelog luka koji je iznikao kroz čeljusti zmije otrovnice-prve zmije koja se vidi i ubije u proljeće prije Đurđevdana.
Nož iskovan od potkovice uginule kobile i okovan u korice načinjene od papka crnog jarca, po vjerovanju nekih, služi kao uspješna amajlija za odbranu od nečastivih sila i urokljivih očiju.
Posebnu vrstu amajlije čine razni vjerski zapisi iz crkvenih i drugih knjiga. Te zapise pišu sveštena lica, na pergamentu ili običnoj koži, te se nose obješeni o vratu ili ušiveni u odjeću.