Šta je sve na albanskoj zastavi sa drona?
Pored mape na zastavi su bili likovi političar Ismaila Đemalija i ratnog vođe Ise Boljetinija. Velika Albanija je težnja koja se javlja na političkoj sceni te zemlje još od kraja XIX veka i Prizrenske lige. Tokom Drugog svjetskog rata italijanske okupacione vlasti uključile su u sastav Albanije mnoge od teritorija s mape.
Osim kompletne Republike Albanije i Kosova, u sastav Velike Albanije s mape ulazi gotovo polovina Crne Gore, uključujući Podgoricu, gotovo polovina Makedonije, uključujući Skoplje, gotovo kompletna sjeverozapadna Grčka, od prevlake na Prevezi, uključujući Krf i Јanjinu, kao i dijelove unutrašnjosti Srbije - Preševo, Bujanovac, Medveđu, Sandžak i Toplicu. Prije dvije godine, tokom proslave vijeka nezavisnosti Albanije, tadašnji premijer Salji Beriša rekao je da se albanske zemlje prostiru od Preveze do Preševa i od Skoplja do Podgorice, što je izazvalo priličan diplomatski incident. Beriša je poslije prekida utakmice sinoć nazvao Srbe varvarima na svom fejsbuk profilu.
Ko su likovi na zastavi
Dva čovjeka čiji su likovi bili na zastavi koja je isprovocirala nerede na stadionu Partizana su političar Ismail Đemali i ratni vođa Isa Boljetini. Boljetini je rođen u Boljetinu kod Kosovske Mitrovice 1864. godine i bio je jedan od pionira borbe za albansku nezavisnost, a u Balkanskim ratovima borio se protiv Srbije. Ismail Đemali je albanski državnik koji je učestvovao u pisanju albanske deklaracije nezavisnosti. Bio je prvi premijer i ministar spoljnih poslova nezavisne Albanije od 1912. do 1914. godine.
Isa Boljetini je rođen kao Isa Peci, ali je promenio prezime po mjestu svog rođenja. Krajem XIX vijeka bio je jedan od boraca za albansku nezavisnost, a 1881. godine je učestovavao u bitci albanskih snaga sa Otomanskom vojskom kod Slivove.
1902. godine je uspostavljen ruski konzulat u Kosovskoj Mitrovici, a Boljetini je tom prilikom prijetio da će svim Srbima koji budu radili u konzulatu zapaliti kuće.
Poslije Mladoturske revolucije 1909. godine sukobio se sa svojim trupama turskoj armiji koja je brojala 7,000 ljudi. Bio je ministar vojske u privremenoj Vladi Albanije koja je funkcionisala 1913. godine, a u tom periodu je napao dva srpska garnizona kod Debra. U Prvom svjetskom ratu takođe se borio protiv srpskih trupa.
Ismail Đemali rođen je 1844. godine u Flori, a umro je 75 godina kasnije u Peruđi. Bio je lider Albanskog nacionalnog pokreta. Radio je u službi Otomanske imperije, bio je upravitelj više gradova na Balkanu. Poslije promjena u Otomanskoj imperiji bio je u nemilosti vlasti, protjeran je u Anadoliju i zatražio je britanski azil.
Poslije Mladoturske revolucije postao je poslanik u parlamentu Turske. Tokom ustanka u Albaniji 1911. godine, koji je podržao crnogorski kralj Nikola I, pridružio se vođama ustanka.
Albanija je 28. novembra 1912. godine postala nezavisna država, a on je učestvovao u pisanju albanske deklaracije o nezavisnosti.