Društvo Prebilovci: Skupština Srbije da usvoji deklaraciju o genocidu nad Srbima
U obrazloženju za ovakav zahtjev navodi se da Srbija ima moralni dug i obavezu prema žrtvama svoga naroda i sadašnjim i budućim srpskim generacijama da učini sve da se uspostavi i trajno sačuva sjećanje na žrtve genocida, kao što to čine jevrejski i jermenski narod.
"Početak ispravljanja nepravde prema žrtvama i spiranje sramote treba da bude zvanično usvajanje deklaracije o genocidu u ovoj 2016. godini, koju bi trebalo posvetiti žrtvama kao 75. godini od početka genocidnog stradanja Srba u NDH, koju treba proglasiti za genocidnu tvorevinu", navodi se u tekstu.
U obrazloženju se navodi da na osnovu te deklaracije treba donijeti i odgovarajuće pozitivne propise koji bi obezbijedili poštovanje žrtava genocida, uspostavljanje kulture sjećanja na njih sa jasnim obavezama države u tome.
"Svakako treba zaustaviti i dalji progon ćirilice, jedinog pisma srpskog jezika, koja je bila prva žrtva okupacionog režima Austrougarske 1915. godine i prva žrtva genocidnog režima NDH u aprilu 1941. godine", navodi se u obrazloženju zahtjeva.
Ističe se da bi trebalo, prije svega, obezbijediti da tema genocida nad Srbima uđe u školske programe istorije i opštu kulturu sjećanja, te da srpske žrtve genocida dobiju svoj poseban spomenik u Beogradu.
Navodi se da bi trebalo odrediti poseban dan sjećanja na Srbe stradale u ovom genocidu, a kao prijedlog se pominje početak avgusta, kako bi se time spojilo sjećanje na Ilindanski pokolj i žrtve "Oluje".
Ovo udruženje navodi da bi Srbija trebalo da diplomatski i materijalno pomogne da se obezbijedi poštovanje žrtava genocida svoga naroda i na prostoru Hrvatske i BiH.
"Bez uspostavljanja kulture sjećanja na žrtve genocida mi se ne možemo smatrati ozbiljnim narodom i društvom, niti možemo očekivati da sa nas spadnu pritisci i ucjene koji su doveli da nas – žrtve proglase izvršiteljima genocida", navodi se u zahtjevu.
Podsjeća se da je stradanje srpskog naroda u NDH najtraumatičniji događaj u srpskoj istoriji koji ima obilježje genocida - i po namjeri, i po pravnim aktima, i retorički kroz mržnju, i masovnim, i pojedinačnim svirepim ubistvima Srba, i pokatoličavanjem, i prisilnim preseljavanjem, čemu je bilo izloženo cjelokupno srpsko stanovništvo na većem dijelu današnje teritorije Hrvatske, cijele BiH i na području Srema.
"Smatramo da su pomenute genocidne radnje sprovedene nad više od polovine ili nad više od milion Srba u toj zločinačkoj državnoj tvorevini", navodi se u tekstu, uz napomenu da je genocid u NDH izvršen i na Јevrejima i Romima.
U tekstu se napominje, da su u NDH počinjena etnička masovna mučenja, ubistva, progoni i odvođenja u koncentracione logore, u kojima je od Gospića, preko Јadovnog, Paga, u ličkim i dalmatinskim jamama, Јasenovcu ubijeno više od 600.000 Srba, a postojali su logori i za srpske sveštenike kao Danica u Koprivnici, kao i logori za djecu - Јastrebarsko, Sisak, Livno.
"Genocid je ostavio trajne i tragične posljedice na srpskom narodu, koje će se osjećati vekovima - društvene, državno-istorijske, demografske, socijalne, privredne... On ostaje trajno i bitno obilježje srpske istorije i budućnosti", navodi se u tekstu.
Dodaje se da je jedna od najtežih posljedica ovog genocida i način raspada jugoslovenske države, 1991/1992. godine, na štetu srpskog naroda, te ocjenjuje da je genocidno etničko čišćenje Srba sa područja Hrvatske i dijela BiH, u ratu 1991-1995. godine i poslije tog rata, u uzročno-posljedičnoj vezi sa genocidom u NDH.
Ocjenjuje se da komunistička vlast nije dozvolila ekshumacije i dostojnu sahranu srpskih žrtava, kao ni ostalih žrtava, iz Drugog svjetskog rata i da na većini mjesta stradanja nema spomen-obilježja, a da su u toku posljednjeg rata ona koja su postojala u FBiH uništena namjerno, što je slučaj sa Prebilovcima.