U Sisku služen parastos za 2.000 ubijene srpske djece sa Kozare
Predstavnik Srpskog narodnog vijeća grada Siska Mirjana Olujić rekla je Srni da je kroz logor u Sisku prošlo više od 6.000 djece, starosne dobi od dva mjeseca do 12 godina.
Olujićeva je napomenula da je u spasavanju djece učestvovala Diana Budisavljević, zbog čega je Gradsko vijeće Siska juče odlučilo da se prostor kod Dječijeg groblja obilježi tablom koja nosi ime poznate humanitarke.
Ona je istakla da su Dan sjećanja na stradalu srpsku ratnu siročad, zatočenu u Sisku od avgusta 1942. do januara 1943. godine, organizovali SNV i Vijeće srpske nacionalne manjine iz tog grada, te da je riječ o sedmoj ovakvoj komemoraciji.
- Važno je pamtiti i obilježavati ovakve događaje da se oni više nikada i nigdje ne ponove, pogotovo ne djeci, koja su tada odvajana od majki i dovođena u takozvana prihvatilišta, odnosno logor, gdje su stradali - rekla je Olujićeva.
Ona je izrazila žaljenje što se Biskupija grada Siska prvi put nije odazvala na ovaj skup, jer, kako je navela, smatraju da je pristup komemoraciji jednostran s obzirom na to da je katoličko sveštenstvo imalo veliku ulogu u spašavanju te djece.
- Smatram da ovo mjesto nije za razgovore o tome ko je više ili manje kriv, već mjesto na kome treba iskazati pijetet prema stradaloj djeci - rekla je Olujićeva.
Ona je dodala da su Danu sjećanja prisustvovali i predstavnici antifašističkih udruženja iz Siska, udruženja logoraša iz Srbije i Republike Srpske, lokalne vlasti, Srpske pravoslavne crkve, nevladinih organizacija, te da su se prisutnima obratili preživjeli logoraši i predstavnici SNV-a.
Predsjednik Gradskog udruženja logoraša Drugog svjetskog rata Banjaluka Dobrila Kukolj, koja je prisustvovala Danu sjećanja, rekla je ranije Srni da članovi ove organizacije obilaze mjesta stradanja srpskog naroda za vrijeme Nezavisne Države Hrvatske sa željom da to ubuduće nastave i mlade generacije kako srpske žrtve u Drugom svjetskom ratu nikada ne bi bile zaboravljene.
Ustaško-njemački logor u Sisku osnovan je 3. avgusta 1942. godine po završenim operacijama na Kozari i Šamarici. U svom sastavu je imao i poseban logor koji se službeno nazivao "Prihvatilište za djecu izbjeglica".
Dječiji logor u Sisku, najveći te vrste u NDH-a, nalazio se pod pokroviteljstvom "Ženske loze ustaškog pokreta" i "Ustaške nadzorne službe". Neposredno upravljanje "dječijim prihvatilištem" bilo je u rukama ustaše Antuna Najžera, ljekara po struci.
Logor je bio lociran u nekoliko objekata u gradu: zgradi bivšeg Јugoslovenskog sokola, takozvanoj Sokolani, dvorani ženskog Samostana Svetog Vinka, magacinu solane Rajs, zgradi Guči, osnovnoj školi u Novom Sisku i takozvanoj Karanteni, odnosno jednoj od šest baraka sabirnog logora.
Djeca su ovdje, pa i ona najmanja, od svega nekoliko mjeseci, morala ležati na podu, tek sa tankim slojem slame, bez odjeće i pokrivača.
Prvi transport u Sisak stigao je 3. avgusta 1942. godine sa ukupno 906 djece. Dan poslije dolazi još 650 mališana, a u trećoj grupi, koja je u Sisak dopremljena 6. avgusta, nalazilo se 1.272 djece.
U Teslićevoj staklari i u novopodignutim barakama, tzv. Karanteni, nalazio se opšti sabirni logor za muškarce, žene i djecu. Ovdje je tokom avgusta i septembra 1942. godine od roditelja koji su birani za prisilni rad u Njemačkoj oduzeto 3.971 dijete.
Tako je od 3. avgusta 1942. godine do 8. januara 1943. godine u Sisku bilo zatočeno 6.693 srpskih dječaka i djevojčica sa Kozare, Banije, Korduna i iz Slavonije.
Izvor: SRNA