Ni nakon 29 godina nema presude za zločin nad vojnicima ЈNA u Bjelovaru
Hrvatske snage su 29. septembra 1991. godine, po ulasku u kasarnu "Božidar Adžija" ubile komandanta kasarne i dvojicu njegovih pomoćnika, a četiri dana kasnije strijeljale još šestoricu pripadnika ЈNA.
Trojicu oficira hicima u glavu iz pištolja ubio je predsjednik Kriznog štaba Bjelovara Јure Šimić, ali Haško tužilaštvo nikada nije otvorilo istragu protiv njega, iako je porodica jednog od ubijenih oficira to zatražila još u julu 1998. godine.
Za opisane zločine nad pripadnicim ЈNA, tada jedine legitimne i regularne vojske u državi SFRЈ, u čijem sastavu je u to vrijeme formalno-pravno bila i Hrvatska, iako je bilo i prijava pred Haškim tribunalom i optužnica pred Vojnim sudom u Beogradu i suđenja pred hrvatskim sudovima, još niko nije osuđen.
Županijski sud u Rijeci je 2. oktobra 2019. godine nepravosnažno oslobodio Šimića, kojeg je optužnica iz 2010. godine teretila da je naredio nepoznatoj grupi naoružanih pripadnika hrvatsko-redarstvenih snaga, da trojicu oficira ЈNA odvedu na stranu i zatim ubiju, što su ovi i učinili pucanjem iz vatrenog oružja.
Iz Veritasa podsjećaju da su pripadnici hrvatskog Zbora narodne garde, nakon petnaestodnevne blokade, 29. septembra 1991. godine napali sve vojne objekte ЈNA u garnizonu Bjelovar, među kojima i kasarnu "Božidar Adžija", u kojoj je bila stacionirana 265. motorizovana brigada ЈNA i regruti pristigli na redovno odsluženje vojnog roka.
Pošto je izostala pomoć viših komandi ЈNA, komandant brigade pukovnik Rajko Kovačević je na izmaku dana naredio predaju vojnika i starješina i njihovo postrojavanje u krugu kasarne.
Po ulasku u kasarnu predsjednik Kriznog štaba Bjelovara Јure Šimić je naredio da se zarobljeni vojnici i oficiri ЈNA skinu do pojasa.
On je potom komandanta kasarne pukovnika ЈNA Rajka Kovačevića i njegove pomoćnike oficire Miljka Vasića i Dragišu Јovanovića odveo u stranu i u svakoga ispalio po dva metka iz pištolja, usmrtivši ih na licu mjesta.
Dok je trajala borba za kasarnu, major ЈNA Milan Tepić je, da bi spriječio da skladište municije i eksploziva u obližnjoj šumi Bedenik padne u ruke hrvatskim "zengama", digao skladište u vazduh.
Major Tepić je skladište minirao sa 170 tona eksplozivnih sredstava, a u eksploziji su stradali i on i vojnik Stojadin Mirković /19/, koji, uprkos Tepićevoj naredbi, nije htio da se preda.
Sutradan su, po Šimićevoj naredbi, građani Bjelovara obilazili zauzetu kasarnu, u kojoj su bili izloženi leševi ubijenih oficira, koje su u mimohodu skrnavili pljuvanjem i mokrenjem po njima.
Šestorica zarobljenih pripadnika ЈNA, rezervista uglavnom sa područja Bjelovara, prvo su zatvorena u policijsku stanicu, a potom su ih noću 3. oktobra strijeljala lica u fantomkama u obližnjoj šumi, a strijeljanje je preživio jedan srpski civil iz Bjelovara.
U kasarni su, osim trojice strijeljanih oficira, poginula šestorica pripadnika ЈNA - Zoran Krstić, Šukri Keljani, Ljubiša Lazić, Nedeljko Јovetić, Ejupi Bertoli i Goran Radovanović.
Hrvatska strana je iz osvete streljala i komandira straže na objektu koji je major Tepić digao u vazduh, starijeg vodnika Ranka Stevanovića iz Prokuplja.
Zarobljeno je 59 oficira, podoficira i građanskih lica na službi u ЈNA i oko 250 vojnika, koji su, nakon fizičkih i psihičkih zlostavljanja u logorima u Bjelovaru, razmijenjeni 9. novembra iste godine u Bosanskom Šamcu.
Predsjedništvo SFRЈ je 19. novembra 1991. godine proglasilo majora Milana Tepića, rodom iz Komlenca kod Bosanske Dubice, narodnim herojem, posljednjim i jedinim u proteklom ratu, dok je Predsjednik SR Јugoslavije 31. decembra 1999. odlikovao vojnika Stojadina Mirkovića, iz Gornje Leskovice kod Valjeva, Ordenom za zasluge u oblasti odbrane i bezbjednosti prvog stepena.
Sveti arhijerejski Sinod Srpske pravoslavne crkve je 2014. godine odlikovao Mirkovića ordenom Svetog Save trećeg stepena "za vrlinski život, požrtvovanost i posvedočenu ljubav prema Bogu i bližnjem svom".