Sedamdeset i devet godina od ustaškog masakra nad Srbima u Slavoniji
Ovaj pokolj predstavlja jedan od prvih masovnih zločina ustaša nad cjelokupnim stanovništvom nekog srpskog sela u Slavoniji.
Na licu mjesta, u selu Kometnik, ubijeno je 28 stanovnika, dok su ostali deportovani van sela.
Muškarci iz Kometnika i Dobrića, njih 174 iz prvog i 32 iz drugog sela, otjerani su u improvizovani zatvor u Voćinu, dok su žene sa djecom /pominje se brojka od 190/ odvedene u Zdence, selo između Podravske Slatine i Našica, izolovane u privremenom logoru.
U podrumu voćinskog zatvora od nedostatka vazduha ugušilo se 25 zatvorenika, dok su ostali ubijeni iz pušaka 14. januara 1942. godine.
Dana 12. januara 1942. godine došlo je do direktnog okršaja između manje grupe partizana i ustaša. Tom prilikom poginulo je pet ustaša, a dvojica su ranjena, od kojih je jedan kasnije umro.
Partizani su se nakon borbe povukli na Papuk, dok su se ustaše vratile u Voćin i sačekale pojačanje iz Osijeka, Belišća i Virovitice.
Oko 300 ustaša i domobrana počelo je da pali i pljačka srpske kuće. Civili koji su pokušali da pobjegnu ili su pružali otpor ubijeni su na licu mjesta, dok su ostali uhapšeni i odvedeni u Voćin.
Na pravoslavnu Novu godinu, 14. januara, počinjen je do tada najveći pokolj srpske populacije u Slavoniji. Ubijeni su gotovo svi muškarci iz sela Јorgići, Zubovići, Dobrići, Kometnik i Sekulinci.
Sljedećeg dana, 15. januara, ustaše su transportovale tijela pobijenog stanovništva u unaprijed pripremljenu masovnu grobnicu istočno od Voćina, duž obale rijeke Voćinke.