BIOGRAFIЈA GORANA HADŽIĆA

Osnovnu školu je završio u Nuštru, a gimnaziju u Vinkovcima. Počeo je studije ekonomije u Osijeku, nastavio u Subotici, ali nije diplomirao. Prije rata (1991-1995) radio je kao magacioner pogona VUPIK u Pačetinu. Politički angažman započeo je devedesetih u Srpskoj demokratskoj stranci (SDS) u kojoj je bio predsjednik opštinskog odbora u Vukovaru (izabran 10. juna 1990), član Glavnog odbora u Kninu i predsjednik regionalnog odbora za Slavoniju, Baranju i Zapadni Srem 1990. godine. Hadžić je u januaru 1991. izabran za predsjednika Srpskog nacionalnog vijeća, a 16. avgusta te godine u Dalju za predsjednika vlade srpske oblasti Slavonija, Baranja i Zapadni Srem. Za predsjednika RSK izabran je 26. februara 1992. nakon što je sa tog mjesta smijenjen Milan Babić. Sa te funkcije je otišao naredne godine (decembar 1993.) nakon gubitka na izborima i jedno vrijeme je bio van politike. Po dolasku u Srbiju radio je kao savjetnik generalnog direktora Naftne industrije Srbije u Novom Sadu, a sa ove funkcije ga je pred kraj mandata smijenio tadašnji v.d. direktor Јovan Vulić i rasporedio 22. oktobra 2001. na mjesto samostalnog stručnog saradnika u sektoru veleprodaje NIS-NAP. U politiku se vratio 1995. kao član savjeta Sremsko-baranjske oblasti , da bi 1996. postao prvi predsjednik te oblasti, koja je bila pod prelaznom upravom UN (UNTAES) do 15. januara 1998. Bio je neuspjeli kandidat na izborima za predsjednika novoosnovane Samostalne demokratske srpske stranke (SDSS) 10. marta 1997. kada je za predsjednika stranke izabran Vojislav Stanimirović. Hadžić je bio prvi na listi od oko 150 Srba koje je hrvatska vlada 1997. izuzela iz Zakona o amnestiji, a koje tereti za ratne zločine. Sudovi u Osijeku i Šibeniku su 1995. godine osudili Hadžića u odsustvu na 10,5, odnosno 20 godina robije zbog terorizma. Aprila 2002. godine Hadžić je tužio nekoliko medijskih kuća i tražio odštetu od 200.000 dinara. Mediji su objavljivali da je dobio stan od 125 kvadrata u Novom Sadu, da ima šest stanova u tom gradu... Županijsko tužilaštvo u Vukovaru saopštilo je 22. februara 2003. da je podiglo optužnicu protiv deset osoba iz vrha bivše ЈNA i civilnih vlasti bivše RSK, među kojima je i Goran Hadžić, za zločine u Vukovaru 1991. godine. Haški tribunal je 16. jula 2004. otpečatio optužnicu koja Hadžića tereti za zločine nad Hrvatima i drugim nesrbima u istočnoj Slavoniji 1991-93. Nekoliko sati prije nego što je optužnica predata zvaničnom Beogradu, Hadžić je napustio svoju kuću u Novom Sadu (gdje je živio posljednjih godina) i od tada je u bjekstvu. Srbija je u oktobru 2007. godine raspisala nagradu od milion evra za informaciju koja će dovesti do lociranja i hapšenja Hadžića. Hadžić je oženjen i ima dvoje djece.