Predstavljena knjiga "Bitka za Srebrenicu - rat za civilizaciju"
Recenzent knjige, profesor sa banjalučkog Univerziteta Goran Latinović rekao je da je knjiga odgovor na zapadni narativ i negiranje istorijskog postojanja Srba zapadno od Drine i jednostranog prikazivanja istorije i ratova devetesetih godina prošlog vijeka, nakon raspada Јugoslavije.
Prema Latinovićevim riječima, knjiga malim dijelom govori o nekažnjenim zločinima za ubistvo 2.000 Srba na početku i tokom rata na području Srebrenice, Bratunca i Zvornika, što je bio nastavak ustaških zločina iz Drugog svjetskog rata.
Njegovo mišljenje je da je bitka za Srebrenicu bila i bitka za odbranu Bratunca i Zvornika od pripadnika muslimanske 28. divizije koja je stalno pravila diverzije iz Srebrenice, koja je bila zaštićena zona UN i nikada nije demilitarizovana.
U slučaju pada Srebrenice u julu 1995. godine i zločina koji su počinjeni, Latinović kaže da rukovodstvo Republike Srpske nikada nije naredilo ubistva, da su zapadne sile u tim događajima imale posebnu ulogu i kasnije ih predstavljale u skladu sa svojim interesima.
Scenario za žrtvovanje Srebrenice, prema riječima Latinovića, pripremilo je muslimansko rukovodstvo u Sarajevu o čemu govore brojni bošnjačko-muslimanski dokumenti na osnovu kojih je najvećim dijelom knjiga i nastala.
Knjiga, kako je rekao, demistifikuje brojne neistine i insinuacije, jednostranu istorijsku sliku i narativ o tim događajima koji su nametnule zapadne sile, te istoričari iz Zagreba i Sarajeva neistinitim tvrdnjama o obimu i načinu stradanja srebreničkih Bošnjaka u julu 1995. godine.
Autor knjige Pavlović ističe da se dugo godina bavio istraživanjem stradanja svih naroda u BiH, a posebno srpskog o čijem stradanju su u svijet poslate poluistine.
Pavlović ističe da je ova knjiga nastala na osnovu dugogodišnjeg rada na traženju i ekshumacijama nestalih i proučavanju dokumenta, većinom bošnjačkih, a dijelom Vojske Republike Srpske i Unprofora koji je kao međunarodni vojni faktor bio u Srebrenici.
Govoreći o stradanjima Bošnjaka u julu 1995. godine, Pavlović kaže da ih je najviše poginulo u borbama, ali da su svi nakon mjesec dana u Tuzli popisani kao nestali i ti se podaci prikazuju jer se taj spisak pretvorio u spisak žrtava ratnih zločina koje se sahranjuju u Potočarima.
Prema Pavlovićevim riječima, svi ti nestali su ukopani u Potočarima kao borci i sa šehitskim nišanima iznad grobova što pokazuje da je riječ o vojnicima i da je Memorijalni centar u Potočarima potpuno vojničko groblje.
On je navodio brojne primjere i načina stradanja vojne muslimanske kolone pri povlačenju kada je na različite načine poginulo više hiljada njihovih vojnika prilikom granitiranja Vojske Republike Srpske, međusobnih sukoba i obračuna, suicidima, ulaskom u minska polja u opštoj kolektivnoj panici koja je zavladala u drugom dijelu kolone u kojoj je bio rezervni sastav.
Pavlović kaže da je u proboju, prema bošnjačkim dokumentima, poginulo najmanje 4.500 do 5.500 muslimasnkih boraca ili više od dvije trećine aktivnog sastava.
- Neke grupe muslimanskih boraca su zarobljene. Iako nikada niko iz rukovodstva Republike Srpske nije naredio da se zarobljenici ubijaju, to se, ipak, desilo i to je zločin, dok je evakuacija oko 25.000 bošnjačkih žena i djece koju je obavila Vojska Republike Srpske svijetao primjer vojničkog odnosa prema civilima i zarobljenicima - ističe Pavlović.
On ukazuje da su pojedinci odlučili da likvidiraju nekoliko većih grupa zarobljenika bez naredbe i da oni nikada nisu imali hrabrosti da kažu da su to učinili i za čiji račun, čime su nanijeli sramotu cijelom srpskom narodu i vojsci.
Pavlović ističe da je najmanje stradalih bilo na čelu kolone koja je imala obezbjeđenje i koje je sačinjavao politički i vojni vrh tadašnje srebreničke enklave.
On ukazuje da su neki komamndanti koji su poginuli na Baljkovici prilikom proboja srpske linije fronta bili preneseni i sahranjeni u Federaciji BiH, da bi kasnije bili ekshumirani i ukopani u Potočarima, što sve ukazuje na manipulacije o načinu stradanju muslimanske vojne kolone u julu 1995. godine.
Organizatori promocije su Republički centar za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica, Boračka i Organizacija porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Srebrenice.