"Državni udar mora da bude spriječen"
Naime, već neko vrijeme se prijeti predstavnicima Republike Srpske "makedonskim scenarijem", što podrazumijeva smjenu vlasti i instalaciju Zapadu podobnih marioneta, kao što je to bio nedavno slučaj u Skoplju. Tada je, uz pritisak i zdušnu pomoć Zapada, prije svega SAD, na vlast došao Zoran Zaev, koji je van teritorije Makedonije potpisao sa albanskim strankama Tiransku platformu, koja je direktno okrenuta i protiv Srbije i srpskog naroda. Pored toga, Zaev je proklamovao kao najvažniji strateški cilj brz ulazak Makedonije u EU i NATO. Јasno je da bi se time nastavilo okruživanje Srbije, ali i Republike Srpske.
Ti događaji moraju da se posmatraju i u širem geopolitičkom kontekstu, u kojem SAD sa svojim NATO saveznicima odmjerava snage sa Rusijom, odnosno kada se dešavaju strateška pozicioniranja na globalnoj šahovskoj tabli pred finalni sukob dva tabora, koji umnogome podsjeća na Hitlerov udar tada na SSSR u okviru plana "Barbarosa" sa ciljem "prodora na istok". Američki funkcioneri su već izjavili da se Srbija, pa time i Republika Srpska, nalaze na toj "vatrenoj liniji" dvije strane.
Što se tiče položaja Republike Srpske i njenih institucija, nije novina da se oni konstantno nalaze pod napadom zapadnih sila i političkog Sarajeva. Dovoljno se samo podsjetiti pokušaja ukidanja Dana Republike, a o tom pitanju se srpski narod u Republici Srpskoj izjasnio na referendumu, iskoristivši pri tome svoje demokratsko pravo. Međutim, to pravo mu se negira, i to upravo od strane pobornika demokratije u svijetu, na prvom mjestu SAD. Kako njihovo razumijevanje i širenje demokratije izgleda, može se vidjeti na strašnom i krvavom ratu u Siriji, Iraku, Avganistanu, Ukrajini i u mnogim drugim mjestima u sadašnjosti, ali i u ne tako dalekoj prošlosti.
Sada je, ponovo, na redu Republika Srpska, koja se očigledno po Zapadu nije smjela desiti. Republika Srpska je do sada imala snage da se prilično suprotstavi svim tim pritiscima i odolijevala je koliko je bilo u njenoj moći. Sada je situacija znatno opasnija po opstanak Republike Srpske pošto je Zapadu očigledno pošlo za rukom da instrumentalizuje neke srpske stranke unutar RS i da ih okrene protiv vlasti i institucija RS. Oni se preko i pomoću institucija na nivou dejtonske BiH i političkog Sarajeva već neko vrijeme obračunavaju sa aktuelnom Vladom i predsjednikom Republike Srpske Miloradom Dodikom. U tome prednjači Savez za promjene u kojem je i SDS.
Kada se uzme u obzir istorijat i nastanak ove stranke, onda je paradoks time veći, jer je SDS nastao zapravo kao štit srpskog naroda, tada pod predsjedništvom prvog predsjednika Republike Srpske Radovana Karadžića. No, šta se u međuvremenu desilo sa tom strankom odnosno sa njenim aktuelnim rukovodstvom, to je najbolje poznato njima samima. Današnji SDS nije više ni nalik onom izvornom, što ide toliko daleko da čak na zvaničnom sajtu te stranke nigdje nema ni pomena njenog osnivača. Šta li je u pitanju, čega li se stide, ili je dodvoravanje Zapadu posrijedi, na to neka oni odgovore.
S druge strane, ono što je svima trebalo da postane jasno, jeste da je ovih dana Savez za promjene otvoreno krenuo u rušenje najvažnijih institucija Republike Srpske, a time i u rušenje same Republike Srpske! Ponašanje poslanika iz redova tog saveza u Narodnoj skupštini proteklih dana, kao i izjave njihovih prvaka, ukazuju nedvosmisleno na samo jedno - pokušaj izvođenja državnog udara. Blokada rada Narodne skupštine, odnosno pokušaj blokade najvišeg demokratskog tijela Republike Srpske, je ništa drugo nego udar na nju. Otuda treba da čudi izjava analitičara Dragomira Anđelkovića iz Srbije, koji reče da je jedna takva blokada "demokratsko pravo" opozicije u Srpskoj. Šta li bi uradila njemačka kancelarka Angela Merkel kada bi opozicija tako blokirala njemački Bundestag ili šta bi uradio Aleksandar Vučić kada bi opozicija tako blokirala Narodnu skupštinu u Beogradu? Takva izjava je krajnje opasna i može samo da posluži kao podsticaj ili motivacija čelnicima Saveza za promjene da nastave svojim putem koji srpski narod može da odvede u katastrofu i koji može da ugrozi na kraju i njegovu egzistenciju na ovim prostorima.
Legitimna politička borba, razmirice, suprotstavljeni stavovi i političke diskusije su normalna pojava jednog demokratskog društva. Ali, čelnici Saveza za promjene bi trebalo da imaju na umu da je sasvim druga stvar dovoditi u pitanje legitimne institucije Republike Srpske, garantovane Dejtonskim sporazumom i njen sam opstanak. Јer, ovakve akcije, kao nasilno blokiranje rada Narodne skupštine, ide samo na ruku zagriženim neprijateljima i protivnicima Republike Srpske. Oni će izvući najveću korist iz ovakvih akcija i ponašanja opozicije u Republici Srpskoj.
U novembru treba da bude usvojena i Deklaracija o zaštiti prava srpskog naroda u regionu, što se takođe sada dovodi u pitanje. To sve treba da im bude jasno. No, postoje i neke indicije da možda to sve i ne rade slučajno. Treba da se sjetimo nedavnog upozorenja "Zavetnika" iz Srbije o predstojećem "jesenjem udaru" na Republiku Srpsku. Tu su i bliske veze, odnosno sastanci nekih čelnika i funkcionera iz Saveza za promjene sa predstavnicima SAD, a neke od njih Stejt department pozivao je u Vašington. Zašto? Bez obzira na to, sami pozivi na blokadu institucija Republike Srpske i otvoreni pozivi na rušenje vlasti nedemokratskim načinima, kao i najave vaninstitucionalne borbe, po sebi imaju odličje i karakteristike poziva na ni manje ni više nego na državni udar!
U ovom vrlo kritičnom političkom momentu, prije svega kada se uzme u obzir odnos i raspodjela snaga velikih sila u svijetu, vođenje odgovorne i hladnokrvne politike bi trebalo da bude zakon, koji bi trebalo da važi za sve aktere u Republici Srpskoj. Vladajuća koalicija je sa svoje strane upravo učinila takav korak ponudom Savezu za promjene, koji je isti, međutim, odmah odbio, što samo ukazuje na to da im nije stalo do smirivanja tenzija i situacije i da se politički konflikt ponovo vrati u institucionalne okvire. Јer, stabilnost Republike Srpske bi trebalo da bude glavni cilj svima, a težnja Saveza za promjene na putu dalje nemile eskalacije situacije i prizivanje otvorenih sukoba kristalno jasno ne vodi tom cilju.
Treba se sjetiti žrtava koje je srpski narod ugradio u svojoj dugogodišnjoj borbi u Otadžbinsko-odbrambenom ratu, koje su postale temelj i stub Republike Srpske. Dozvoliti da se uruši Republika Srpska i da se time ostvari Alijin san o unitarnoj, džamahirijskoj BiH, značilo bi ogriješiti se o svete žrtve i borbu srpskog naroda za opstanak na svojim vjekovnim ognjištima na ovim prostorima. Treba da imamo na umu i da je Republika Srpska na kraju krajeva nastala i kao odgovor ponovnom pokušaju sprovođenja genocida i etničkog čišćenja od strane Hrvata i muslimana, kao što je to bio slučaj tokom ustaške NDH i ustaškog genocida nad Srbima, Јevrejima i Romima. Јasenovac, taj "Aušvic Balkana", zlokobno i monstruozno stratište Srba, Јevreja i Roma, treba da bude stalna opomena, kako se takvo nešto nikada više na tim prostorima ne bi ponovilo. Ove istorijske činjenice treba da imaju na umu svi u Republici Srpskoj, pa i čelnici Saveza za promjene. Čelnici Saveza za promjene, koji sada tako glasno pozivaju na rušenje institucija Republike Srpske, treba da budu takođe svjesni ogromne i teške istorijske odgovornosti koju preuzimaju na sebe, ukoliko nastave put bez povratka.
Zato je najvažnije da se strasti smire i da se obnovi civilizovan i institucionalizovani politički dijalog svih aktera, kako bi bio spriječen državni udar i kako Republika Srpska ne bi bila dovedena u pitanje. Od srpsko-srpske svađe Srbi neće imati ništa, ali neprijatelji i protivnici srpskog naroda, dirigovani iz određenih zapadnih centara, imaće sve!
Izvor: Glas Srpske