Sjećanje na stradanje Srba u Јabuci
U zoru 23. jula 1992. godine, pripadnici takozvane Armije BiH iz Goražda u napadu na šire područje Јabuke nisu imali milosti ni za djecu, žene i nepokretne starce, a u krvavom pohodu popalili su sve srpske kuće i pomoćne objekte u tada fočanskoj mjesnoj zajednici Јabuka, koja je nakon rata Dejtonskim mirovnim sporazumom pripala Federaciji BiH.
Najmlađa žrtva bio je trinaestogodišnji dječak Novo Elez.
Među ubijenima su bili stariji bračni parovi Milovan i Marija Skakavac, Miloš i Anđelka Trivun, Ostoja i Sofija Ćosović, Drago i Јoka Stojanović, slijepa starica Milka Kovač i nepokretna Zorka Simović, kao i Miloš Vuković, koji je u Drugom svjetskom ratu preživio Bitku na Sutjesci i Sremski front.
Sa geografske karte tada je izbrisano 18 srpskih sela podno Јahorine, a minirana je i do temelja srušena i mjesna crkva Preobraženja Gospodnjeg.
Prilozima vjernika crkva je obnovljena 2005. godine, a u dvorištu crkve je podignut spomenik stradalim Јabučanima.
Ovaj zločin bio je prvo masovno stradanje Srba u fočanskoj opštini, za koje još niko nije odgovarao.
Svjedoci su davali izjave prvo Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srpske, pa Tužilaštvu u Trebinju, a onda i inspektorima Agencije za istrage i zaštitu BiH i Obavještajno-bezbjednosne agencije, ali tužilaštva Srpske i BiH nikada nisu podigla nijednu optužnicu.
Nakon rata, Dejtonskim mirovnim sporazumom Јabuka je pripala Federaciji BiH, preostalo srpsko stanovništvo se moralo seliti sa svojih ognjišta, a posmrtni ostaci stradalih Јabučana tada su preneseni na Gradsko groblje Božovac u Foči.