Godišnjica Igmanskog marša

Nakon dolaska oko 600 učesnika marša, delegacije boračkih udruženja iz Beograda, Užica, Bajine Bašte, Makarske, zatim delegacije iz Slovenije, delegacija SABNOR-a Kantona Sarajevo, položile su vijence i cvijeće na spomen obilježje pripadnicima Prve proleterske brigade, koja je 28. januara 1942. godine, krećući se prema slobodnoj teritoriji u Foči, stigla do ovog mjesta na planini Igman.

Učesnici "Igmanskog marša" su jutros uz zvuke partizanskih pjesama, zastave bivše Јugoslavije, slike Јosipa Broza Tita i transparente sa porukom "Druže Tito, mi ti se kunemo", kao i zastave SUBNOR-a i državne zastave BiH, iz mjesta Hadžići kod Sarajeva pješice krenuli ka Velikom polju na Igmanu.

Učesnici marša su jutros takođe položili vijence i cvijeće na spomenik na Brezovači i minutom ćutanja i učenjem Fatihe su odali počast borcima-partizanima poginulim u Drugom svjetskom ratu koji su sahranjeni na tom mjestu.

Prema riječima organizatora, mnogo učesnika je do Igmana došlo autobusima jer zbog starosti ili bolesti nisu u stanju da učestvuju u maršu.

Obilježavanje Igmanskog marša organizovao je Savez antifašista i boraca narodnooslobodilačkog rata (SABNOR) Kantona Sarajevo u saradnji s Udruženjem antifašista i boraca narodnooslobodilačkog rata (ABNOR) Hadžići.

Igmanski marš izveden je u noći između 27. i 28. januara 1942. godine, po dubokom snijegu i velikoj hladnoći od minus 38 stepeni, a 800 pripadnika Prve proleterske brigade pješačilo je 17 sati.

Pripadnici Prve proleterske brigade su na Romaniji bili opkoljeni jakim njemačkim snagama. Štab Brigade donio je odluku o izvršenju opasnog, ali jedino mogućeg pokreta. Učesnici marša prošli su pokraj Sarajeva i preko Igmana izvršili pokret ka Foči, tadašnjoj slobodnoj teritoriji.