Drugi dan konferencije o Srebrenici: Optužbe za genocid suprotne stvarnim dešavanjima
Ekaterina Јurjeva Poljgujeva, novinar časopisa "Sovjetska Rusija" iz Moskve, rekla je danas da su optužbe protiv Srba za genocid suprotne stvarnim dešavanjima u Srebrenici, te da je u tome svemu nesporna negativna uloga međunarodnog faktora.
- Zauzimanje Srebrenice 1995. godine od strane Vojske Republike Srpske i kasnija dešavanja nisu ekstraordinarni događaj. Nisu genocid koji su nad muslimanima počinili Srbi, već jedna epizoda građanskog rata", ocijenila je Poljgujeva u Banjaluci na međunarodnoj naučnoj konferenciji o temi "Srebrenica, stvarnost i manipulacije - koja se održava s ciljem utvrđivanja istine o ratnim događajima u Srebrenici i oko nje od 1992. do 1995. godine.
Ona je navela da je djelovanje Vojske Republike Srpske imalo karakter odgovora i da je bilo uslovljeno neophodnošću da se zaštiti srpsko stanovništvo tog područja.
- Nema nijedne činjenice koja bi potvrdila da su general Ratko Mladić ili drugi visoki komandanti naređivali da se unište muslimani u Srebrenici. Realni ratni zločini koji su tada izvršeni protiv muslimana bili su neorganizovani ekscesi. Oni podliježu kažnjavanju, ali ne mogu da se tumače kao genocid - rekla je Poljgujeva i dodala da je istina o Srebrenici važna i radi budućnosti Srba i Republike Srpske.
U referatu bivšeg ambasadora Savezne Republike Јugoslavije u UN Vladislava Јovanovića se ističe da je osnivanje Haškog tribunala bilo u interesu SAD i njihovih saveznika da ostvare odmazdu nad Srbima i trajno ih predstave kao negativce sa genocidnim porivima.
- To su zahtevali geopolitički i drugi interesi SAD, koji su bili ispred pravičnosti. Pokazalo se da je pomirenje tri strana u okrutnom građanskom ratu u BiH bilo u drugom planu, iako je bilo navedeno kao glavni cilj - navodi Јovanović.
On piše da je mandat Haškog tribunala, bliskog SAD i NATO, bio da kažnjava i proskribuje, a ne da zaista miri, te da je srpska strana u ratu u BiH unaprijed određena kao daleko najveći krivac.
- Haške presude i optužnice sledile su procenat krivice u ratu, utvrđene od CIA - 70 odsto Srbi, 20 Hrvati i 10 odsto Bošnjaci. To se odnosilo i na visinu kazni i težinu optužnica. Ovaj tribunal nije doprineo pomirenju i istorija međunarodnog krivičnog pravosuđa prema njemu neće biti blagonaklona - piše Јovanović.
Pukovnik Marko Trivić, koji je bio jedan od komandanata u Drinskom korpusu, rekao je na konferenciji da je operacija Vojske Republike Srpske "Krivaja 95" na zauzimanju Srebrenice iznuđena.
On je dodao da je mješovita kolona /28. divizije takozvane Armije BiH i vojno sposobnih muškaraca/ predstavljala legitimni vojni cilj i da borbena dejstva srpskih snaga protiv te kolone za vrijeme njihovog proboja prema Tuzli nisu predstavljala ratni zločin.
U referatu novinara, istraživača i publiciste iz Švajcarske Aleksandra Dorina se ističe da su manipulacije zločinima Srba u Srebrenici proizvod orkestriranog djelovanja mnogih krugova da bi se srpski narod okarakterisao genocidnim i proglasio jedinim krivcem za rat i stradanja u BiH.
On napominje da je cilj bio i da se političko-vojni vrh Srba ratni zločin i genocid.
- Sudovima u Sarajevu i Hagu očigledno nije stalo do istine, da dokazi za takve zločine izađu na vidjelo i da se shodno utvrđenim činjenicama preduzme odgovarajuća odgovornost. To je ne samo neviđeni skandal na međunarodnom nivou već i istovremeno tragičan primjer rasizma prema srpskim žrtvama i cijelom srpskom narodu - navodi Dorin.
Publicista iz Srebrenice Ibran Mustafić ocijenio je da je u Sarajevu isplaniran scenario za Srebrenicu i realizovan od operativaca stranih službi s ciljem pribavljanja alibija za bombardovanje položaja Vojske Republike Srpske, ali i zbog predstojećih radnih dešavanja na Kosmetu, te da je broj stradalih Bošnjaka drastično uvećan.
Mustafić je u referatu na međunarodnoj konferenciji o Srebrenici, koja se održava u Banjaluci, istakao da je takav scenario bio potreban i za uspostavljanje Haškog tribunala da bi se ucjenjivali Republika Srpska i Srbija.
- Evidentno je da je teški ratni zločin u zaštićenoj i demilitarizovanoj zoni Srebrenica dobro isplaniran, te realizovan od operativaca stranih službi, finansijski i medijski podržanih od vojnih i političkih moćnika, uglavnom zapadnih zemalja. Cilj je bio pribavljanje alibija za bombardovanje položaja Vojske Republike Srpske i slabljenja pozicije Republike Srpske na predstojećoj Mirovnoj konferenciji u Dejtonu - naveo je Mustafić.
On smatra da je narod Srebrenice nesporno žrtvovan zarad "viših ciljeva".
- Osuda srpskog naroda za zločine je realna, ali je neprihvatljiva ocjena planskog uništavanja Bošnjaka, jer su brojke stradalih drastično uvećane, odnosno pripisani su mnogi koji su na bilo koji način stradali i prije operacije u Srebrenici - napomenuo je Mustafić.
Profesor Dalaskog univerziteta u SAD Vande Šindlej ukazala je na ćutanje međunarodne javnosti za zločine nad Srbima u Podrinju tokom proteklog rata, te istakla da je uslijedilo nametanje kolektivne odgovornosti Srbima za genocid nad muslimanima u Srebrenici, čime se stalno manipuliše.
Šindlejova je podsjetila da su ustaše počinile najveći genocid u Drugom svjetskom ratu po proporcionalnom broju stanovnika i da gotovo za to niko nije odgovarao, kao i da su genocidne namjere potvrđene i u proteklom ratu.
Ona je napomenula da je Vatikan podržavao genocidnu politiku NDH usmjerenu na uništavanje pravoslavnog stanovništva po principu trećinu Srba pobij, trećinu prekrsti u katoličanstvo a trećinu protjeraj.
Nevenko Vranješ sa Fakulteta političkih nauka u Banjaluci istakao je da se na pleća srpskog naroda neprimjereno stavlja velika krivica, s kakvom nisu bili suočeni ni nacisti
On smatra da Haški tribunal i Sud BiH nisu isto i pravično pristupili procesuiranju ratnih zločina u BiH o čemu govori neproporcionalan broj Srba i težina krivičnih djela za koja se terete u poređenju sa drugim narodima, što ukazuje na očiglednu selektivnost i arbitrarnost međunarodnog i domaćeg pravosuđa na štetu Srba.
Vranješ, koji je referat za konferenciju radio sa Miloradom Kojićem iz Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih, kaže da Hag nije ispunio primarni zadatak uspostavljanja mira i povjerenja, kao i da protivustavno nametnuti pravosudni sistem u BiH selektivno provodi pravdu proglašavajući Srbe jedinim krivcima za protekli rat.
- To ne doprinosi smanjenju međunacionalnih tenzija u BiH i otežava izgradnju efikasnije državne zajednice u interesu svih građana i naroda - poručio je Vranješ.
Bugarski publicista Čivikov Žerminal u svom referatu podsjeća da je na priznanju Dražena Erdemovića iz 10. diverzantskog odreda zasnovana priča o masovnom ubistvu u Pilicama kod Srebrenice u julu 1995. godine.
Prema njegovim navodima, to "iskreno" priznanje /da je učestvovao u ubijanju 1.200 ljudi/ služi kao dokaz protiv drugih lica, poput Radovana Karadžića i Ratka Mladića.
"Tužilac kasnije moli sud da Erdemoviću izrekne što manju kaznu i on postaje krunski svjedok Haškog tribunala. Kada se uzme u obzir težina zločina u Pilicama, činjenica da je sud priznanje Erdemovića uzeo kao dovoljan dokaz protiv drugih lica je apsurd. Pomenuti, iako je egzekutor masovnog ubijanja, postaje krunski svjedok, a ne optuženi za zločin", naglasio je Žerminal.
Novinar beogradskog lista "Večernje novosti" Dragan Vujičić upozorio je da je u parlamentima u svijetu doneseno više od 30 rezolucija o "srpskom genocidu u Srebrenici" iz kojih mogu nastati zakoni prema kojima notorna laž postaje svetinja.
Vujičić je podsjetio na "rad" muslimanskog ekstremiste iz Kanade i osnivača institucije za "izučavanje genocida" u toj zemlji Emira Ramića koji je naveo da pravosnažne presude međunarodnih sudova u Hagu, a posebno dvije rezolucije o genocidu u Srebrenici usvojene u kanadskom parlamentu, predstavljaju osnov za pokretanje postupka izglasavanja zakona o kažnjivosti negiranja genocida u Srebrenici.
- Sljedeća stvar nakon mogućeg donošenja zakona biće da plaćamo odštete. To je vrlo ozbiljna stvar - upozorio je Vujičić.
Skup se održava u prostorijama Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, a organizatori su Organizacija straješina Vojske Republike Srpske, Nezavisni univerzitet Banjaluka i Institut za istraživanje srpskih stradanja u 20. vijeku.
Profesor Nezavisnog univerziteta u Banjaluci Slobodan Župljanin rekao je danas da je tokom rata bilo zločina na svim stranama, ali da je samo Srbima "natovaren" genocid u Srebrenici s ciljem razgrađivanja Republike Srpske u korist unitarne BiH pod dominacijom Bošnjaka.
- Uz takvu genocidnu taktiku prema Srpskoj i Srbima sve su manje šanse za kompromis i konstruktivnu razvojnu politiku BiH. Ne smijemo nikada dozvoliti unitarizaciju BiH - rekao je Župljanin.
Župljanin je referat za ovu konferenciju uradio sa kolegom Zoranom Kalinićem.
Profesor iz Istočnog Sarajeva Nikola Mijatović podsjetio je da su pravni eksperti i odbrane prvog predsjednika Srpske Radovana Karadžića i generala Ratka Mladića došli do dokaza da sa spiska 6.800 navodno poginulih i strijeljanih muslimanskih ekstremista njih 1.000 nije rođeno u Srebrenici, Bratuncu i susjednim opštinama, kao ni na drugim prostorima bivše Јugoslavije i Evrope.
Mijatović je ocijenio da u Srebrenici nije počinjen genocid nad muslimanima, već nad Srbima, te da zaključke i materijale sa konferencije treba prevesti i poslati svjetskim vladama.
U referatu forenzičara Ljubiše Simića navedeno je da je za potpunu sliku o stvarnom broju tijela u masovnim grobnicama u vezi sa Srebrenicom bilo potrebno prebrojati butne kosti.
- Po toj analizi broj tijela je 1.923, koliko je pronađeno butnih kostiju. To je skoro duplo manje od broja u izvještajima Haškog tribunala - 3.658 i četiri puta manje od broja 8.000 kojim se manipuliše već dvije decenije - ocijenio je Simić.
U referatu profesora američkog Univerziteta u Nevadi Majkla Pravice navedeno je da su svi "naučnici" koji su naglo izrekli svoju presudu o genocidu u Srebrenici to učinili bez činjenica, čime su "pojeftinili" pravo značenje pojma genocid.
- Pokazali su i da politika često prevladava i kontroliše intelektualnu elitu, te `naučnike` stavlja u funkciju određenih interesa - naveo je Pravica.
Skup se održava u prostorijama Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, a organizatori su Organizacija straješina Vojske Republike Srpske, Nezavisni univerzitet Banjaluka i Institut za istraživanje srpskih stradanja u 20. vijeku.