Sveti Prokopije

Sveti Prokopije potiče iz Јerusalima. Ime mu je bilo Neanije. Prihvatio se vojničke službe za vladavine cara Dioklecijana. U vrijeme jednog pohoda Hristos mu se čudesno javio, ukazavši mu na veliki svijetli krst na nebu. On se krstio i dobio ime Prokopije. Јavno je ispovijedio svoju vjeru, znajući da će biti pogubljen. U Nišu je u prednemanjićko doba postojao manastir Sv. Prokopija, u kom se čuvala ruka svetitelja. Svetinja je kasnije, kad su Turci zauzeli Niš, prenijeta u Prokuplje, koje je i dobilo ime po ovom mučeniku. Sudbina moštiju nije poznata od 18. vijeka. U nekim srpskim krajevima smatra se da je ovaj dan pogodan za svadbe, jer Sv. Prokopije pohodi i blagosilja mladence. Danas se izbjegava kopanje, čak i sahranjivanje. Takođe se na današnji dan nije kupalo. U starini su Srbi rudari smatrali ovog svetitelja svojim patronom. Smatra se i zaštitnikom djece. Slavili su ga kamenoresci i bunardžije. U svim srpskim krajevima postoje razni običaji i vjerovanja u vezi sa ovim praznikom i pridaje mu se veliki značaj, iako nije upisan crvenim slovom u kalendar. Postoje i porodice, doduše rijetke, koje slave Sv. Prokopija kao krsnu slavu.