Litija

Toga dana narod se iskupi kod crkve, pa na čelu sa crkvenim znamenjima: krstom, ikonom i crkvenim barjacima, obiđe što je moguće veći prostor seoskog atara. Na pojedinim raskršćima, kod zapisa i na drugim pogodnim mjestima, litija se zaustavlja da sveštenik očita molitva, pa se ide dalje sve u krug natrag do crkve. Negdje je običaj da litija obiđe groblja. Negdje se kod zapisa učesnicima u litiji sprema zakuska, pa i kolo zaigra. Glavno bogosluženje održi se ili kod nekog poznatog zapisa, ili raskršća ili po povratku u crkvi. Na bogosluženju domaćin litije lomi sa sveštenikom kolač, odnosno pogaču. Polovinu preda svešteniku, a drugu polovinu preda licu koje će biti domaćin sljedeće godine. Za sve vrijeme litije pjevaju se naročite pjesme ili upućuje molba Bogu da pošalje kišu. ( „Krstonoše Boga mole, da udari rosna kiša...“).Sela koja nemaju svoju crkvu, iskupe se kod svoga zapisa ili seoskog krsta, a crkvena znamenja (krst, ikone, barjake) donesu iz crkve kojoj pripadaju.