„Bijesna kobila“ i crveno slovo u kalendaru

U narodu se smatra da je najhladnije vrijeme oko Svetog Save. U Metohiji se dio zime od Svetog Nikole do Svetog Save naziva prosenac, a u gružanskim selima se ovi dani nazivaju proseni dani. Stari Sloveni su januar zvali prosinac, jer tada sunčeva svjetlost, pošto je od Božića i dan duži, jače prosijava. Naziv je očuvan u svim slovenskim jezicima. Kod Hrvata je prosinac neargumentovan naziv za decembar, jer sunce u tom mjesecu, zgašnjava i svjetlost mu je sve slabija, zato što je vrijeme kratkodnevice. U onaj dan oko Svetog Save, kad vjetar pomahnita, a studen bude tako jaka da se sledi ždrijebe u kobili, narod kaže da je bijesna kobila i da tad, usljed hladnoće, „spavaju zajedno miš i mačka“.

Pojedine dane u toku jedne kalendarske godine, crkva je posvetila značajnim događajima iz Spasiteljevog života, i velikim svetiteljima, i ti dani su upisani crvenim slovom u pravoslavnom kalendaru. To su vjerski praznici, i u taj dan pravoslavni hrišćani praznuju, odnosno, ne rade. Dakle, svaki dan koji je u kalendaru upisan kao crveno slovo, po crkvenom pravilu je neradan dan. Toga dana hrišćani odlaze u crkvu na sveta bogosluženja, vode se ozbiljni i pobožni razgovori u vezi sa praznikom, i ne obavljaju se uobičajeni poslovi u njivi, radionici ili na nekom drugom radnom mestu. U kući se obavljaju samo nužni poslovi pripremanje hrane i sl. Naravno od ove obaveze izuzeti su oni koji rade u državnim firmama, gdje se uvijek preko nedjelje radi, ali po dolasku kući, treba da praznuju, znači da izostave neke svoje poslove koje obavljaju kod kuće. Za dan svoje krsne slave, svaki radnik treba da traži slobodan dan u firmi, i da taj dan na miru, sa svojim ukućanima, posveti svojoj slavi i prazniku.