Drakulić: 74 godine od ustaškog pokolja nad Srbima
"Nevine srpske civile - djecu, žene i starce svirepo su pobile ustaše 1942. godine u banjalučkim naseljima Drakulić, Motike, Šargovac i u rudniku Rakovac. To govori o ideologiji fašizma koja se u najgorem obliku manifestovala u tadašnjoj NDH", rekao je Savanović novinarima, nakon parastosa i polaganja vijenaca kod spomen-kosturnice u Drakuliću za 2.300 ubijenih Srba.
On je naglasio da jedinstvo, sloboda i otadžbina nemaju alternativu.
Slobodan Brković iz Motika, koji je preživio ustaški pokolj, rekao je da je imao 10 godina kada su mu ustaše pobile porodicu.
"Sa teškim ranama uspio sam da preživim ustaški pokolj. Ovaj stravični zločin nikada ne smije biti zaboravljen", dodao je Brković.
Služenju parastosa prisustvovali su ministar pravde Republike Srpske Anton Kasipović, član Predsjedništva BiH iz Republike Srpske Mladen Ivanić, direktor Republičkog sekretarijata za vjere Dragan Davidović, poslanici u Narodnoj skupštini Srpske, predstavnici grada Banjaluka.
Parastosu su prisustvovali i predstavnici nevladinih organizacija proisteklih iz odbrambeno-otadžbinskog rata, Trećeg pješadijskog Republika Srpska puka Oružanih snaga BiH, te potomci žrtava ustaškog pokolja.
Vijence kod spomen-kosturnice položili su izaslanik predsjednika Republike Srpske, delegacije Vlade Srpske i grada Banjaluka, predstavnici nevladinih organizacija proisteklih iz odbrambeno-otadžbinskog rata, Trećeg pješadijskog Republika Srpska puka Oružanih snaga BiH, te potomci žrtava ustaškog pokolja.
Prethodno je u Spomen-hramu Svetog velikomučenika Georgija u Drakuliću služena liturgija.
Ustaše su 7. februara 1942. godine izvršile pokolj srpskog stanovništva u banjalučkim selima Drakulić, Motike, Šargovac i u rudniku Rakovac. Prema do sada prikupljenim zvaničnim podacima, ubijeno je najmanje 2.300 ljudi, među kojima 551 dijete.
Ustaške snage su pod komandom nadporučnika Јosipa Mišlova i fra Vjekoslava Filipovića iz takozvanog "Tjelesnog zdruga Ante Pavelića", uz pomoć banjalučkih ustaša ubijale Srbe bez ijednog ispaljenog metka - sjekirama, noževima i krampovima.
U dokumentima, čak i onim iz ustaških izvora tadašnje Nezavisne Države Hrvatske, navedeno je da je zločin u ovim banjalučkim naseljima bio najveći pokolj počinjen za samo jedan dan.