Pres- Pismo razočaranog člana SDS-a
Pismo prenosimo u cjelosti, bez izmjena:
"Pogrešna politika prema Savezu za promjene
Politika prema Savezu za promjene od početka je vođena na pogrešan način. SDS je prihvatio sve ucjene ostalih članica SZP, iako objektivno gledano, za to nije bilo nikakvog razloga. Riječ je o strankama koje u tom trenutku nisu imale nikakvu važnost. Od samog početka, SDS se morao postavljati kao medijator između zaraćenih strana unutar SZP.
S jedne strane PDP koji je svoju podršku uslovljavao kandidaturom Ivanića, a kasnije i raspodjelom unutar Savjeta ministara i rukovodećih kadrova, a s druge strane Srpskom naprednom strankom Јovana Hadži Mitrovića. I jedna i druga partija su u tom trenutku bile političke mrtve- PDP na ivici cenzusa, a naprednjaci na terenu nisu ni postojali.
I na listi za Narodnu skupštinu RS, SDS je uz svoju partiju stavio i Srpsku radikalnu stranku koja na izborima prije toga nije ni prešla cenzus, te Partiju ujedinjenih penzionera, a njihovog predsjednika Iliju Stevančevića stavio prvog na listi za kompenzacione mandate. Samo par mjeseci prije toga Stevančević i PUP su izašli iz dugogodišnje koalicije sa Socijalističkom partijom. Da je riječ o velikoj grešci vidljivo je bilo i za vrijeme kampanje jer je iscurio snimak na kojem jedan od čelnika PUP-a govori članovima stranke da su od SDS-a dobili 50.000 KM za ulazak u koaliciju.
Samo par dana nakon što je saznao da će dobiti mandat, Stevančević je rekao da će se prikloniti većini na čelu sa SDS-om. S druge strane, Mihajilica jeste veoma aktivan u Parlamentu Srpske, ali je prema navodima kolega s terena, tražio bezuslovnu podršku SDS-a na lokalnim izborima 2016. da bude kandidat za načelnika opštine Novi Grad. Njegova kandidatura je napravila veliki rascjep u Opštinskom odboru SDS, gdje navode da bi sasvim sigurno pobijedili da su imali svog kandidata. I u drugim opštinama bilo je velikih problema.
U mnogim mjestima, nisu postojali mjesni odbori ostalih članica SZP, pa su se mitinzi koje je organizovao i plaćao SDS pretvarali u mitinge SZP, gdje mnogi naši kandidati nisu imali ni mogućnosti da se predstave, jer su im vrijeme i mjesto uzeli kandidati drugih stranaka.
Pogrešna medijska politika
Već nekoliko godina SDS vodi pogrešnu medijsku politiku i jako je pasivan na tom polju. Iako Bosić zvanično ima savjetnika za medije koji je preuzeo kompletan posao u vezi s eksternim informisanjem, istina je da je taj posao jedan od najslabijih segmenata. SDS se u potpunosti posvetio saradnji s BN televizijom (posebno zanimljivo je koliko su opštine gdje je SDS bio na vlasti plaćale iz opštinskih budžeta troškove informisanja, a koje je uglavnom fakurisan od strane RTV BN), a potpuno su ignorisali ostale medije. To im je donijelo kontraefekat u ovoj kampanji jer je BN u Bijeljini nesumljivo stao na stranu Zlatka Maksimovića, iza kojeg je stajao SNSD. Takva slika je uticala i na ostale opštine. Drugi Bosićev savjetnik, koji je takođe bivši novinar, upecao se u aferu kupovine snimka tada odbjeglog Mile Radišića i saradnju sa još jednim bjeguncem, Goranom Suvarom.
Kada se pogledaju načini plasiranja informacija i saradnja sa ostalim medijima, SDS je bio katastrofalan jer je ignorisao mnoge zahtjeve, a posebno loše je što ni na jednu aferu nisu blagovremeno reagovali. Imam običaj reći da mi nismo izgubili medijski rat jer ga nismo ni vodili, iako imamo nekoliko jako dobro plaćenih novinara, a koji taj posao nisu uradili kako treba.
Nečinjenje ništa u Sarajevu
Kampanju u 2012. i 2014. godini SDS je bazirao na borbi protiv kriminala i korupcije. Našoj stranci je pripalo Ministarstvo bezbjednosti i mjesto direktora SIPE, međutim, do sada na tom polju nije bilo nikakvih rezultata. Ministar bezbjednosti Dragan Mektić više je poznat po zapaljivim konferencijama za medije i sukobima sa novinarima, stalnim spominjanjem hapšenja "krupnih riba", međutim, do sada, ni do jednog takvog hapšenje nije došlo.
Ono što je takođe bitno napomenuti, kadrovi SDS-a su se u Sarajevu brzo postali pasivni, tako da se za mnoge od njih više i ne čuje, a uz pomoć stranke su došli do velikih pozicija i plata. To se posebno odnosi na nebranjenje pozicije Republike Srpske u zajedničkim organima vlasti. Štaviše, ništa nisu učinili nakon brojnih napada iz Republike Srpske, te se čini da su se pomirili sa etiketom izdajnika, koja im je zbog toba zalijepljena.
Pogrešna politika prema nacionalnim temama- pitanje referenduma
Mi trenutnom rukovodstvu spočitavamo i jako loš odnos prema temama koje bi trebale da budu ključne na nacionalnom nivou. Iako je riječ o stranci koja je branila nacionalne interese 90.ih godina, u posljednjih nekoliko godina nisu otvorili nijednu ključnu raspravu o pitanjima koja se bave nacionalnim interesom.
Tako je došlo do paradoksa da su kompletnu nacionalističku retoriku preuzele stranke lijeve orjentacije, dok se SDS uglavnom ponašao kao građanski (liberalno) orjentisana stranka. To je posebno bilo vidljivo u priči o referendumu, kada su Dodik i SNSD ubrali poene kod naroda kao pravi branioci interesa Republike Srpske. SDS nije dao punu podršku referendumu, nije snažno stao iza toga i još nekoliko ključnih tema, da bi kulminacija bila na izborima gdje se postavila teza da je samo glas za SNSD glas za Republiku Srpsku, dok su SDS i PDP već pomirili sa etiketom "Bakirovih Srba".
Nemiješanje u unutarstranačke probleme na lokalnom nivou
Očito je da SDS ima naveći broj neprijatelja unutar same stranke. U skoro sve i jednom opštinskom odboru postoje frakcije čiji su sukobi dovedeni do tačke usijanja. Aktuelni predsjednik uopšte se nije bavio pitanjem stranaka na lokalnom nivou, stvaranju snažne organizacije, nego je na sve te probleme gledao iz svoje fotelje u Sarajevu. Tako se desilo da su mnoge strukture unutar opštinskih odbora do te mjere zaratile da su na posljednjim izborima direktno radile na štetu svoje stranke, priželjkujući poraz. Na jednom predizbornom skupu ove stranke u okolini Banjaluke jedan od kandidata je izašao na govornicu i tražio od okupljenih da ne glasaju za prethodne govornike jer će ga slagati, i pozvao ih da glasaju za drugu frakciju.
Najočitiji problem unutarstranačkih podjela je u Banjaluci, gdje su sukobi produbljeni na izbornoj skupštini Opštinskog odbora, koji je kasnije minimizirao pojedine kadrove, a pojedini su kasnije izbačeni iz stranke. Slična situacija je bila u Bijeljini, gdje je višegodišnji sukob između Miće Mićića i Zlatka Maksimovića, koja je završila direktnom konfrotacijom na ovim izborima i međusobnim optužbama za krađu i kupovinu glasova.
Tjeranja najboljih kadrova
Stranku su u posljednjih nekoliko godina napustila najpoznatija lica. Mnogi od njih nisu se složili sa politikom koju sprovodi Mladen Bosić. Neki su se pridružili drugim strankama, a od SDS-a je kasnije stvoreno još četiri ili pet stranaka.
Stranka starih
Već nekoliko godina SDS nije ništa uradio kad je riječ o podmlađivanju stranke. To je postala stranka starih i istrošenih lica i ljudi. Nema novih i mladih stručnih ljudi za koje bi narod mogao da se vezuje i da ih posmatra kao stranku koja je stvarno opredijeljena za promjene. U nekoliko slučajeva došlo je do smiješnih situacija da su mnogi kadrovi SDS-a bili odbijani na konkursima za posao, jer je stranka delegirala ljude koji nemaju odgovorajuću stručnu spremu.
Kao jedinog krivca za ovo stanje vidim Mladena Bosića i nekoliko njegovih poltrona. Nadam se da će svi oni koji su kumovali ovako lošem stanju i rezultatima sami da polože ostavke, međutim, znajući kako je to nemoguć posao, nadam se bar da u narednim danima sve ove izborne krivce i gubitnike neće namjestiti u neke agencije na nivo BiH.
S poštovanjem
Razočarani član SDS."
Izvor: Pres