"Listu za odstrel" podmeću Srpskoj, Vučić postaje sumnjiv zbog "Srpskog toka"
Tekst prenosimo u cijelosti:
Zašto neargumentovane i često nesuvisle tvrdnje ispaljene iz Federacije, poput teze da Srpska formira paravojne jedinice, i kontinuiranih optužbi o korumpiranosti "režima" (to se uvijek naglasi, jer režim je, eto, nenarodni) i niz drugih ukazivanja na "negativnosti" (koje su, izgleda, prisutne samo u institucijama Republike Srpske) nailaze na podršku opozicionih lidera u Srpskoj?
Zato što opozicija u vidu Saveza za promjene treba da pruži legitimitet stavovima američkih eksponenata da korumpirane balkanske vođe treba pozvati na odgovornost. Naravno, pod "korumpiranim vođama" podrazumijevaju se politički lideri koji su oponenti politici SAD, a to su svi koji dopuštaju prodor kineskog kapitala na Balkan i ostvaruju ekonomske i političke veze sa Rusijom, odnosno koji rade na ekonomskom oporavku svoje zemlje i podržavaju investicije i kapital onih koji ih politički ne uslovljavaju.
Vodeći na toj listi je predsjednik Srpske, Milorad Dodik, a ubrzano se na listi "korumpiranih" uzdiže i predsjednik HDZ BiH, ujedno i član Predsjedništva BiH, Dragan Čović.
Da bi se neutralisala veza Dodik-Čović već su u pogon pušteni značajni kapaciteti, kako u BiH tako i u susjednoj Hrvatskoj, a emisari nisu zaboravili da animiraju ni Vatikan.
Јasno je i da se sintagma "korumpirane vođe" ne odnosi na političare poput Bakira Izetbegovića, Zorana Zaeva, i na brojne opozicionare u Srbiji.
Na listi nepoželjnih ne nalaze se ni promoteri vehabizma i ekstremizma, nema tu ni onih koji bi u svakoj uređenoj zemlji bili tretirani kao prijetnja po nacionalnu bezbjednost.
Likovi poput Čede Јovanovića, Sonje Biserko, Zdravka Krsmanovića, imaju za cilj da se održi i jača percepcija o političarima koji se na poziciji nalaze zahvaljujući korupciji, a korumpirani su do mjere da su im i stranke postale nosioci korupcije što, dakle, sprečava "vladavinu prava" (omiljena NATO kovanica).
Lideri koji žele brze pruge i autoputeve, oni koji hoće da od svoje zemlje naprave veliko gradilište - to su generatori nestabilnosti, "korumpirane vođe" kojima ne treba dozvoliti da svoje ideje šire regionom pa ni da se neometano kreću Evropom.
Kineski i ruski kapital nisu dobrodošli na Balkan, jedino što je Balkanu potrebno je NATO.
To je otprilike siže teksta koji su usaglasile vodeće thin-tank organizacije, a tekst već cirkuliše američkim Kongresom. Efekti se već vide jer je nekoliko senatora i kongresmena davalo izjave koje se tiču Balkana, pri čemu su apostrofirani lideri koji imaju dobre odnose sa Rusijom i Kinom.
Mašinerija se pokrenula i platforma se gradi. Aparat je glomazan te sve ide sporo, ali silu novca i politike ne treba potcijeniti.
Uglavnom, u dokumentu će se ukazati na važnost regiona i naglasiti da treba stati na put korupciji jer je to opasnost po interese SAD. Razlog je u tome što SAD u punom kapacitetu treba da se vrate na Balkan, s obzirom da je zaposjedanje Balkana od vitalne važnosti za suprotstavljanje energetskoj zavisnosti EU od Rusije i Turske.
Kreatore dokumenta naročito je zabrinuo "Tursko-srpski tok", a koji bi bio pod vojnom zaštitom Moskve. Ocijenjeno je da se Rusija i Turska "ruku pod ruku" opasno približavaju Balkanu.
Navedeni stavovi direktno dovode u opasnost Srbiju i Republiku Srpsku u smislu izazivanja sukoba i napada iz susjedstva koji bi bili režirani i pravdani.
Ujedno, "Srpski tok" dovodi u pitanje ličnu bezbjednost predsjednika Srbije Vučića.
Svaka veza sa Moskvom i Putinom je "prst u oko" američkim interesima, i to onim od posebnog značaja. Stoga su spletkarenja i konstrukcije kojima se služi opozicija u Srpskoj tek počele.
Ministar Mektić je često na brifinzima u poznatoj ambasadi, a upustva mu pružaju operativci koji dobro poznaju prilike na terenu. Tu su osmišljene i naizgled plitkoumne izjave koje uveseljavaju i nasmiju široke mase, ali se insistira da one budu česte, jer se cijeni da bi mogle postići određen efekat kod širih struktura.
Mreža nevladinih organizacija je uspostavljena (kao u Ukrajini i Makedoniji), njihovi operativci koriste paravan raznih projekata i tako prikriveno rade na medijima. Pod posebnom paskom su društvene mreže.
U operativnom smislu se spuštaju do nivoa opština gdje će održavati niz skupova na temu saradnje lokalnih uprava sa EU. Te aktivnosti su pokriće za isplate stranačkim operativcima, a novac obezbjeđuje pokrovitelj skupa (USAID, Fridrih Ebert fondacija i slično).
Šta se želi postići u ovoj fazi, koja je prilično odmakla u realizaciji, a do kulminacije bi moglo doći na proljeće?
Prema metodologiji svrgavanja i slabljenja nepodobnih vlasti, ova faza podrazumijeva širu upotrebu termina "korumpirani režimi".
Ministar Mektić svojim istupima daje primjer za navedeno.
Opozicionari su "zabrinuti" povećanjem akciza, stopom kriminala i korupcije u društvu. U ambasadama im daju smjernice i insistiraju na širenju dezinformacija i napadima na aktuelnu vlast u Srpskoj. Optužbe i fabrikovane afere stižu jedna drugu, tako da vlast nema vremena za demantije niti im se može organizovano suprotstaviti.
Posebno pitanje je zašto opozicija učestalo spominje "listu za odstrel"?
U Savezu za promjene znaju da ne postoji "crna knjiga" i da nema nikakve liste za odstrel, da se radi o pukoj izmišljotini.
Lista za odstrel se spominjala i u vrijeme rušenja Miloševića, Gruevskog, a sada se spominje u Republici Srpskoj. To je abeceda scenarija prevrata.
Јavni istupi Govedarice, Mektića, i inače, sve što je rečeno o "Srbskoj časti" i navodnom formiranju paravojski, za cilj između ostalog ima rušenje ugleda ministra Lukača i slabljenje njegovog kredibiliteta kod naroda, jer u Lukaču vide ozbiljnu prepreku.
U tom kontekstu treba posmatrati tezu da je "Lukač od MUP-a Srpske napravio političku policiju". Ide se na to da strani centri moći, poznate ambasade i OHR, reaguju u smislu da je nedopustivo politizovati Ministarstvo unutrašnjih poslova.
Na meti je i Nenad Stevandić jer su u opoziciji, ali i poznatim ambasadama, Stevandićeve operativne i organizacione sposobnosti ocijenjene kao veoma opasne.
Konstrukcija o ubistvu Miodraga Šušnice, s čim se Stevandić uporno dovodi u vezu, osmišljena je sa sinom tragično stradalog Šušnice, koji je sada eksponent stranih NVO, a navodno je nezavisni umjetnik, sociolog, bloger.
Šta je posebno vrijedno pažnje?
Na konferenciji za medije SZP, Bojić i Pandurevićeva su imali nastup pun emocija i dramaturgije, a po završetku konferencije sačekao ih je jedan činovnik.
Pandurevićeva je bila nasmijana i vidno je gestikulirala u smislu trijumfa.
Na konferenciji Pandurevićeva je spominjala "listu za odstrel", koju navodno pravi aktuelna vlast, s jasnom aluzijom da će vlast nekog uskoro likvidirati.
Šta to Pandurevićeva i Bojić znaju, a nadležne institucije ne znaju?
Da li bi se na isti način mogla postaviti teza o "sakralnoj žrtvi", odnosno mogućoj likvidaciji nekog ko se od opozicije udaljava, i ko bi mogao nanijeti štetu ako progovori ili priđe poziciji?
Naravno, eventualna likvidacija bilo koje politički angažovane ličnosti ekspresno bi bila "fakturisana" predsjedniku Dodiku i "političkoj policiji" ministra Lukača.
Izvor: sveosrpskoj.com