U Derventi obilježeno 26 godina od stradanja srpskih civila u Čardaku

1992. godine pripadnici Hrvatske vojske, potpomognuti domaćim hrvatsko- muslimanskim snagama, ubili su 37 mještana Čardaka, a 40 odveli u logore.

Tijela njih 19 pronađena su u masovnoj grobnici.

Na mjestu gdje su pronađene kosti ubijenih Srba porodice i prijatelji svake godine se okupe i prisjete njihovog stradanja.

Svijeću za poginule zapali i Zagorka Kuzmanović. Suprug i ona bili su zarobljeni, pa prisjećanje na te dane otvara nove rane.

- Veoma mi je teško na ovaj dan. Sve me vraća unazad, bilo je strašno, jezivo, neopisivo, priča Zagorka.

Porodice i udruženja ne odustaju od pravde za svoje poginule. Djelimično su zadovoljni pojedinim presudama za zločine nad civilima, među kojima je i presuda od 14 godina robije zloglasnoj Azri Bašić.

Posao, kažu, nije završen jer pravdi nisu privedeni krvnici koji su ubili cijele porodice.

- Porodica Lazarević,- otac, majka i sin. Kuća zaključana i više vatra ne gori. Porodica Živković- otac, majka i sin i porodica Zorić muž i žena...Znači čitave porodice su pobijene. Oni nisu bili u ratu, bili su kod svoje kuće, potresno priča Drago Knežević, predjsednik Udruženja logoraša Dervente.

-Civilne vlasti tadašnje Dervente i krizni štab kojim je rukovodio Vinko Begić su prepustili upravljanje grada HOS-u, paravojnoj formaciji, i za to se mora odgovarati. Јer to prepuštanje HOS-u je dovelo do stradanja ljudi, civila, čak i hrvatsko-muslimanske nacionalnosti, navodi Slaviša Đuraš, sin poginulog Blagoja.

Ratne rane Derventa je odavno zaliječila i ubrzano krenula ka oporavku i razvoju. Uspomenu na najmilijije, koji su postradali, ne daju zaboravu.

- Zaboraviti se ne smije. Tu je negdje poenta. Ne smije se zaboraviti da se ne bi ponavljalo, naglašava Milorad Simić, načelnik opštine Derventa.

Na mjestu gdje je bila masovna grobnica ubijenih Srba uzdiže se spomen -kompleks .

Tu su brojne delegacije, u spomen na njih, položile vijence i cvijeće.