Proslavljena ktitorska slava manastira u Sasama
Nakon liturgije i pričešćivanja velikog broja vjernika, obavljeno je lomljenje slavskog kolača.
Vladika Fotije je vjernicima u besjedi rekao da je srpski car Uroš Nejaki ili Sveti car Uroš Nemanjić posljednji svetitelj iz te dinastije i pozvao srpski narod da živi u ljubavi, miru i slozi i u zajedništvu sa drugim narodima.
Episkop Fotije pozvao je na suzdržanost i vjernost.
"Treba da budemo vjerni i odgovorni prema sebi i drugima i da se ne stidimo svoje vjere i nacije idući putem Svetog Save u miru i slozi", poručio je vladika Fotije.
On je dodao da je teško vrijeme u kome živimo, ali ako budemo živjeli po srpskoj tradiciji, budućnost će nam biti svjetlija.
Današnjoj liturgiji prisustvovalo je i više desetina hodočasnika koji su, uprkos snježnim padavinama, jutros rano odvojeno u dvije grupe prepješačili po 15 kilometara od Srebrenice i Bratunca do kolonije u Sasama, a zatim su zajedno stigli do manastira gdje su prisustvovali Svetoj arhijerejskoj liturgiji i slavskom obredu.
Poslije liturgije, pričešćivanja i lomljenja slavskog kolača priređeno je posluženje za sve prisutne vjernike povodom ktitorske slave manastira – Svetog kralja Uroša i Svetog cara Uroša Nemanjića koji je sagradio ovaj sveti hram.
Za povratak hodočasnika i ostalih vjernika u Srebrenicu i Bratunac obezbijeđen je autobuski prevoz.
Organizatori pokloničkog pješačenja do manastira u Sasama su Srpska pravoslavna opština Srebrenica i Svetosavska omladinska zajednica iz Bratunca.
Manastir Sase sagrađen je 1242. godine, a zadužbina je kralja Uroša Prvog Nemanjića, čije su mošti i krst dugo vremena čuvani u ovom hramu.
Kao i najveći broj srpskih manastira, i on je kroz istoriju više puta skrnavljen, pustošen i obnavljan. Tako je bilo i u posljednjem ratu.
Stari srednjovjekovni manastir u Sasama bio je metoh manastira u Hilandaru. Tokom 1989. godine obnovljena je manastirska crkva, koja je zadržala autentični izgled i manastir u Sasama proslavio je jubilej 750 godina postojanja.
Nakon posljednjeg rata manastir je obnovljen, uređen je prostor oko hrama i uz blagoslov tadašnjeg episkopa zvorničko-tuzlanskog Vasilija izgrađeni su manastirski konaci. Sada je to impozantan kompleks u jedinstvenom prirodnom ambijentu gdje rado dolaze vjernici iz raznih krajeva Srpske, Srbije i inostranstva, a posebno iz pravoslavnih zemalja.
Osveštan je 18. septembra 2010. godine.