Pomen srpskim civilima ubijenim na Čemernu
Nakon parastosa, koji je služio paroh ilijaški jerej Božidar Tanović, članovi porodica srpskih žrtava i predstavnici institucija položili su cvijeće i prislužili svijeće na mjestu zločina koji su počinili pripadnici takozvane Armije BiH iz Breze, Visokog i Kaknja.
U ime Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Republike Srpske vijenac je položio zamjenik predsjednika Veljko Lazić, a u ime Skupštine grada Istočno Sarajevo potpredsjednik gradskog parlamenta Miroslav Divčić.
Biće održan i parastos kod spomen-kosturnice u mjestu Okruglica.
Muslimanske jedinice iz sela Korita, Mahmutovića Rijeke i Orahova napale su Čemerno u ranim jutarnjim časovima 10. juna 1992. godine.
Pripadnici tadašnje Teritorijalne odbrane Breza ubili su 32 srpska civila i vojnika, među kojima je najviše bilo staraca, žena i djece, a selo su sravnili sa zemljom. Čemerno je danas potpuno pusto selo u kome nema nijednog Srbina povratnika.
Tokom napada na Čemerno ubijeni su gotovo svi stanovnci, a počinioci su imali jasnu naredbu pretpostavljenih da u ovom mjestu unište sve.
Oni stanovnici koji nisu ubijeni na kućnom pragu ili su u napadu ranjeni, odvedeni su u zloglasne logore za Srbe.
Kao i u ostalim muslimanskim napadima na srpska sela, i na Čemernu je opljačkano i odneseno u Sarajevo i okolna muslimanska sela sve što se moglo ponijeti, a selo je ostalo razoreno i spaljeno.
Žrtve napada muslimanskih snaga na Čemerno su Miloš Bunjevac, Mirosava Bunjevac, Ranko Bunjevac, Slavojka Bunjevac, Đorđo Bunjevac, Koviljka Bunjevac, Goran Bunjevac, Rajko Bunjevac, Novko Ćetković, Spasenija Damjanović, Ranka Damjanović, Јadranka Damjanović, Staka Damjanović, Zdravko Damjanović, Manojlo Đuka, Gojko Ćurđić, Miroslav Јanković, Sreten Јanković, Radomir Јevtić, Svetozar Kapetanović, Ljubiša Lazendić.
U napadu muslimanske vojske iz Breze, Visokog i Kaknja ubijeni su i Milovan Malešević, Žarko Malešević, Nedeljko Mićić, Stanoje Mirković, Miro Pantić, Stana Rašević, Milinko Trifković, Јanja Trifković i Rajko Trifković, dok se ostale žrtve vode kao nestale.
Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srpske 8. marta 2007. godine podnijelo je dopunjenu krivičnu prijavu sa dokazima i imenima 15 Bošnjaka koji su osumnjičeni za ove zločine.
Tužilaštvo BiH optužilo je DŽemala Hadžića, Teufika Turudića, DŽemala Smolu, Senada, Harisa i Benjamina Sikiru, Enesa Duraka, Mirsada, Nusreta i Mirzeta Bešliju, te Hamdiju Spahića da su krajem maja i u prvoj polovini juna 1992. godine, zajedno s drugim njima poznatim licima, svjesno i voljno učestvovali u udruženom zločinačkom poduhvatu u selu Čemerno.
Prema navodima optužnice, Hadžić je u to vrijeme bio komandant Prvog odreda "Sretno" tadašnje Teritorijalne odbrane Breza, kojem su bili potčinjeni pripadnici Prve i Druge čete TO-a Kakanj.
Turudić je, prema optužnici, obavljao funkciju komandira Druge čete TO-a Kakanj, dok su Smolo, Senad, Benjamin i Haris Sikira bili pripadnici drugog voda te čete.
Tužilaštvo BiH tereti Duraka kao aktivnog policajca i rukovodioca pripadnika aktivnog i rezervnog sastava Stanice javne bezbjednosti Ilijaš, čiji je pripadnik bio i Spahić, dok je Mirsad Bešlija optužen kao komandir čete TO Korita, koja je pripadala TO-u Ilijaš, a čiji su pripadnici bili i Nusret i Mirzet Bešlija.
Optužnica ih tereti da su 10. juna 1992. godine izvršili napad na selo Čemerno, pucanjem, bacanjem bombi, mučenjima, paljenjem pokretne i nepokretne imovine, što je dovelo do smrti 30 lica srpske nacionalnosti oba pola, među kojima je najmlađa žrtva imala 16, a najstarija više od 80 godina.
Optužen je i Nehru Ganić u svojstvu komandanta Opštinskog štaba TO Breza, koji se tereti da, iako je znao ili mogao znati da njegovi podređeni spremaju izvršenje napada na Čemerno, nije spriječio ovo krivično djelo, odnosno nije kaznio izvršioce.