U novembru premijera filma o Svetom Nektariju, glumi i Miki Rurk

U ovom filmu, koji je snimljen na osnovu istinite istorije, ulogu Svetog Nektarija igra poznati grčki glumac Aris Servatalis /42/, a ostali glumci su Miki Rurk, Kariofilija Karabeti, Јanis Stankoglu, Nikitas Cakiroglu, Tonija Sotiropulu, Aleksander Petrov i drugi, javio je crkveni Radio "Slovo ljubve".

Ranije je najavljeno da će se širom Grčke prikazati novi film "Božji čovjke" koji opisuje život i priključenija Svetog Nektarija Eginskog.

Producenti filma su Kostas Lambropulos, Alekandros Poter, Јelena Popović i Igor Nola.

To je žitije Svetog Nektarija, koji je prošao niz iskušenja tokom svog života - nepravedno je poslat u egzil, klevetan bez razloga, podnosio je mržnju svojih neprijatelja, ali nastavio je da propovijeda božansku riječ.

Ovaj svetitelj ima stotine hiljada poštovalaca, koji putuju u Eginu da bi se poklonili njegovim moštima.

Njegov život je dirnuo filmskog producenta i glumicu Јelenu Popović, porijeklom iz Srbije, koja je i sama pravoslavni vjernik, a i lično je oduvijek željela da napiše scenario koji bi pomogao ljudima da pozitivno razmišljaju i da prevaziđu životne prepreke.

Popovićeva nikad nije pomislila da će da snimiti film o svetiteljevom životu, ali je 2012. godine tokom jednog putovanja pročitala knjigu o životu Svetog Nektarija koja ju je duboko dirnula.

Eginu je posjetila i 2013. i 2014, pa i 2015. godine, kada je igumanu manastira u Arizoni izrazila želju da snimi film o životu svetiteljevom.

Očekuje se da će film imati premijeru kroz nekoliko mjeseci u moguću podršku kompanije "Soni Rusija" /Sony Russia/.

Nektarije se rodio u Silivriji Trakijskoj 1. oktobra 1846. godine od pobožnih i siromašnih roditelja Dima i Vasilike, dobivši na krštenju ime Anastasije, a umro je u Atini, 8. novembra 1920. godine, od raka prostate.

Carigradska patrijaršija ga je kanonizovala 1961. godine, a nad njegovim moštima dešavala su se čuda iscjeljenja.

Bio je peti od šestoro djece. Nakon osnovne škole, preselio se u Carigrad, a 1866. godine prešao je u grad Hios, gdje je radio kao učitelj.

Nakon deset godina službe se zamonašio i uzeo ime Lazar, a 1877. godine primio je monaški postrig pod imenom Nektarije, i jerođakonski čin.

Nekoliko godina je živio je u Atini, gdje je 1885. godine diplomirao na atinskom Bogoslovskom fakultetu.

On je 1886. godine rukopoložen u čin sveštenika, a iste godine, primio je i čin arhimandrita, i postao sekretar Aleksandrijske patrijaršije, da bi 1889. godine izabran za mitropolita Pentapolskog.

Nektarije je 1892. godine bio na službi propovjednika u Grčkoj, a u periodu od 1894. do 1908. godine vodio je teološku školu u Atini.

Nakon odlaska u penziju, živio je u Trojičkom manastiru u Egini, po kojoj se i naziva Eginski.