Srpska udruženja pisala SB UN i ambasadama: Pomozite nam da dođemo do pravde (VIDEO)
Iz srpskih udruženja naveli su da Međunarodni sud za bivšu Јugoslaviju, sa sjedištem u Hagu, skoro da se nije bavio srpskim stradanjem i žrtvama tokom rata u BiH od 1992. do 1995. godine.
- Nažalost, svjedoci smo da su i Tužilaštvo i Sud BiH prilikom procesuiranja ratnih zločina nastavili praksu Haškog tribunala, te su se u enormno malom broju bavili procesuiranjem lica koja su naredbodavci ili izvršioci strašnih zločina počinjenih nad Srbima. Imamo potrebu da vam ukažemo barem na neke od najočitijih primjera diskriminacije srpskih žrtava, odnosno na neprocesuiranje odgovornih naredbodavaca i neposrednih izvršilaca strašnih zločina navodi se u pismu.
Zločini nad Srbima, kažu, vršeni su sistematski tokom cijelog rata počev od napada na pripadnike Јugoslovenske narodne armije koji su se povlačili iz gradova, napada na srpska sela, pa sve do 1995. godine i progona cjelokupnog stanovništva zapadnokrajiških opština i strašnih zločina nad srpskim zarobljenicima na Ozrenu.
- Porazno je da skoro 30 godina nema pravde za nevine srpske žrtve iz kupreških sela Donji Malovan, Rilić, Zanaglina i Botun, te samog grada Kupresa. U ovim zločinima stradalo je više desetina nevinih srpskih žrtava, a mnoge od njih ubijene su na najmonstruozniji način. Јoš niko nije odgovarao za popaljena srpska sela u Podrinju i za masovna ubistva nedužnih civila. Dovoljno je samo navesti da je u jednom danu u fočanskom selu Јošanica ubijeno 56 nevinih civila, od kojih je najmlađa Danka Tanović imala samo dvije i po godine - ističe se u pismu.
Iz srpskih udruženja kažu da niko nije odgovarao ni za zasjedu na Papratnoj njivi u opštini Foča kada je ubijeno 39 lica.
- U zločinima u bratunačkim selima Bjelovcu, Sikiriću i Loznici u decembru 1992. godine ubijeno je 58 lica. I moglo bi se tako nabrajati dalje: Brežani, Brezje, Žutica, Zavait, Zagoni, Јabuka i mnoga druga stratišta Srba u Podrinju. Za zločine počinjene u Posavini odgovarali su tek pojedinci, a opšte je poznato da je upravo prvi zločin u Bosni i Hercegovini počinjen u Sijekovcu 26. marta 1992. godine. Za ovaj zločin odgovaralo je samo jedno lice - piše u ovom pismu.
Posavski gradovi, Bosanski Brod, Orašje, Šamac, Derventa pretvoreni su u logore, a Srbi su u njima ubijani i mučeni na najzvjerskije načine. I za ove zločine ističi, procesuirani su tek izolovani slučajevi.
- Za zločine i pogrom nad srpskim narodom zapadnokrjiških opština još niko nije pravosnažno osuđen, osim nekolicine slučajeva za pojedinačna ubistva, a suđenja koja su započela već godinama traju i ne vidi se epilog ovih sudskih procesa. Zločini nad sarajevskim Srbima do danas nisu procesuirani, a mnogi od sarajevskih Srba okončali su svoj život na Kazanima, te u zloglasnim logorima Viktor Bubanj, Silos i dr. Danas, Sarajevo je skoro etnički čist grad, a broj Srba u njemu je na nivou statističke greške. Ništa drugačije nije ni u Mostaru, Tuzli, Zenici i drugim većim gradovima u Federaciji BiH - navode u pismu.
Kažu i da strašni zločini Odreda "El mudžahedin" na Ozrenu nisu sankcionisani, a nakon skoro šest godina procesa jednom od generala tzv. Armije BiH, presuda je ukinuta.
- Na spisku nestalih lica iz Republike Srpske još se nalazi 1.650 lica, a njihove porodice nemaju priliku da se barem na dostojanstven način oproste od svojih najmilijih. Naša namjera je da vam ukažemo na selektivnost procesuiranja ratnih zločine od strane pravosudnih institucija na nivou BiH, te prije svega potreba da se barem ovoliko godina nakon završetka rata žrtve izjednače, jer žrtva je žrtva i niko ne bi trebao da ispred nje stavlja nacionalni prefiks - navedeno je u pismu.
Vjerujući da još postoji pravda i pravičnost, mole da SB i ambasade upotrijebe lični autoritet i autoritet institucija koje predstavljaju, kako bi im pomogli, a kako bi žrtve i porodice konačno dobile svoj smiraj.
- Tako bi spriječili očiglednu diskriminaciju srpskih žrtava pred pravosudnim institucijama BiH, a koje je vidljiva iz prethodno navedenih primjera - piše u pismu.