Promovisan roman Branka Brđanina Bajovića
Profesor na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Istočnom Sarajevu Željka Pržulj istakla je da je kod Bajovića već ustaljen postupak da se u okviru korica jedne knjige često nađe još neki rukopis u nastajanju.
- To obično pišu likovi koji su dio te njegove radnje. Nije slučajno tako nazvan ovaj roman, jer 2003. godine profesor Brđanin je objavio roman "Mihail" i postoji veza između ova dva romana. Nastavljaju se sudbine određenih likova, a takođe ima veze i sa romanom "Sila" - izjavila je Pržuljeva novinarima.
Ona je pojasnila da jedan od likova koji je bio glavni lik i u romanu "Sila" koji govori o ljubavi prema Sarajevu, njegova sudbina se nastavlja i u ovom romanu s tim što je pretežno radnja zasnovana na periodu odbrambeno-otadžbinskog rata od 1992. do 1995. godine.
- Samo što se pripovijeda sa izvjesne vremenske distance, iz 1999. godine. S jedne strane, ne sasvim direktno, pokreće i temu seoba kao jednog opšteg mjesta toposa u srpskoj književnosti, ali nažalost i toposa srpske nacionalne istorije, bar kada je u pitanju istorija sarajevskih Srba - istakla je Pržuljeva.
Bajović je izjavio da mu je namjera bila da napravi krug kratkih romana, odnosno u šest knjiga, ima ih ukupno devet.
Govoreći o vezi romana "Mihail" sa ovim romanom, Bajović je istakao da je riječ o cikličnom završetku priče.
- To malo ljude zbunjuje. U naslovu se vidi prvo ime pa zapeta koja označava ustvari drugi roman u istim koricama. Praktično, ne da bih se oko toga šalio, nego je teško nagovoriti izdavače da objave. Tako da sam tri posljednje knjige štampao iz trika, tipično sarajevski uličarski fazon - istakao je Bajović.
Profesor na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Istočnom Sarajevu Saša Knežević istakao je da je roman objavljen 2018. godine, ali zbog situacije sa virusom korona, ovo je prva promocija.
On dodaje da je riječ o šestom romanu Bajovića, kojim je on zaokružio jednu romanesnu strukturu koju je započeo romanom "Mihail", na šta i sam naslov ukazuje.
- Uspijevši da zatvori jednu priču u kojoj on govori o sebi, o gradu u kojem je rođen, a odnosi se na Sarajevo i jednoj velikoj temi, a to je tema seoba iz svog ugla i zapravo mogućnosti ili nemogućnosti napuštanja grada kako fizičkom tako i duhovno sa pokušajem da se pobjegne na jedino mjesto sigurno koje postoji, a to je manastir, u ovom slučaju Sveta Gora - istakao je Knežević.
On je dodao da se roman završava sa porukom da je sudbina onih koji napuste zavičaj ili svoj habitus zapravao ta da se nemaju gdje vratiti, a da nigdje nisu dobrodošli.
Bajović je redovni profesor Filozofskog fakulteta u Istočnom Sarajevu i dramaturg Narodnog pozorišta Republike Srpske.
Poeziju, prozu i drame objavljuje od 1975. godine uz mnoštvo nagrada za književno, dramsko i radiofonsko stvaralaštvo.