Beograd ne spori da je stara dubrovačka književnost i hrvatska
Reagujući na ocjene Instituta za hrvatski jezik i jezikoslovlje da Srbija "prisvaja dubrovačka književnost" iz Ministarstva su naveli da odredba o staroj i rijetkoj bibliotečkoj građi koja je navedena u članu 23 Zakona o kulturnom nasljeđu predstavlja definiciju koja je ustanovljena Zakonom o staroj i retkoj bibliotečkoj građi iz 2011. godine.
Naglašeno je da je takav stav potvrda naučno metodološke dosljednosti, koju je srpska filološka škola ustanovila prije sto pedeset godina, a koja traje i danas.
- U Srpskoj akademiji nauka i umetnosti, Beogradskom univerzitetu, Matici srpskoj i drugim naučnim institucijama je utvrđeno, da je stara dubrovačka književnost jedinstvena pojava kod južnih Slovena koja ima svoje osobenosti i predstavlja veliko zajedničko dobro. Na osnovu jezika na kome je napisana može istovremeno da bude i srpska i hrvatska. To je pomirljiv pristup koji u dubrovačkoj književnosti traži ono što je zajedničko - piše u dopisu Ministarstva dostavljenom Tanjugu.
Iz Ministarstva su podsjetili da su isto stanovište zastupali i poznati Dubrovčani od Matije Bana i Valtazara Bogišića u 19. vijeku do Milana Rešetara i Petra Kolendića u 20. vijeku, a da su oni bili članovi Srpske akademije nauka i umetnosti.
- Smatramo da se upravo na primjeru dvojnog nasljeđa, zajedničke jezičke prošlosti i odnosa prema književnoj baštini, najbolje prepoznaju evropske vrijednosti i perspektive dobrosusjedskih odnosa - zaključeno je u saopštenju.
Hrvatski evroposlanik Karlo Resler pozvao je juče Evropsku komisiju da reaguje na novi Zakon o kulturnom nasljeđu Srbije uz tvrdnju da Srbija "prisvaja hrvatsku kulturnu baštinu", odnosno dubrovačku književnost, time što se u zakonu navodi da ona podjednako "pripada srpskoj i hrvatskoj kulturi".