U Doboju obilježena 31 godina od Petrovdanske bitke (FOTO/VIDEO)
Petrovdanska bitka vođena je 12. jula 1992. godine od prigradskog naselja Vila do Putnikovog brda. Tokom prvog dana bitke za odbranu grada poginula su 34 srpska borca i pripadnika policije, a više od 76 je ranjeno.
Tadašnji komandant Prvog bataljona Dobojske brigade VRS Dimšo Živanović kaže da su sjećanja na Petrovdan 1992. godine, nažalost, i dalje svježa jer je to bila jedna od prvih, najtežih i, najvjerovatnije, jedna od najznačajnijih bitaka ove brigade.
- Neprijatelj je napao sa jakim snagama u neobičajeno vrijeme, u 12.00 časova, jer su računali da su se dobro pripremili - naveo je Živanović, istakavši da je neprijatelj bio dobro pripremljen i da je napadu pješadije prethodila artiljerijska paljba radi ovladavanja ključnih kota oko grada.
Predsjednik Skupštine dobojske Boračke organizacije Pero Tubić rekao je da su muslimansko-hrvatske snage 12. jula 1992. godine namjeravale da zauzimanjem Doboja spoje tuzlanski i zenički korpus, što bi za posljedicu imalo to da bi sudbina i sadašnja mapa Republike Srpske bila mnogo neizvjesnija.
- Bitka je bila ključna za opstanak grada, Ozrena, šire okoline, a direktno je bila ugrožena i operacija Koridor - ocijenio je Tubić.
On kaže da je tokom napada artiljerijski gađan i grad, i da o stradanju 99 civila i teškom ranjavanju njih 339 tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata još niko nije odgovarao nakon što je predmet preuzelo Tužilaštvo BiH.
Vijence na spomen-obilježju položile su delegacije boračkih organizacija Doboja i Stanara, udruženja proistekla iz Odbrambeno-otadžbinskog rata, Narodne skupštine Republike Srpske, Gradske uprave i lokalnih političkih partija.
Parastosu je prisustvovao i poslanik u Narodnoj skupštini Republike Srpske Danijel Јošić.
Tog 12. jula u podnevnim časovima jake muslimansko-hrvatske snage, regularna vojska Hrvatske i strani plaćenici, od kojih su neki, prema zarobljenoj dokumentaciji bili i iz Engleske, napali su Doboj iz pet pravaca u pet talasa s ciljem da ga, potpomognute neprijateljskim snagama koje su bile u Јohovcu, okruže i zauzmu.
Napad je bio veoma žestok - artiljerijski i pješadijski, a od dejstava nije bilo pošteđeno ni uže gradsko jezgro.
Prema procjeni, neprijatelj je imao namjeru da savlada odbranu zauzimajući dominantne kote, te da produži prema Prisadama, okruži grad, presiječe komunikaciju sa Banjalukom da bi se spojili sa snagama koji su od Broda i Dervente već stigle u Kotorsko i Јohovac.
Doboj je tada branio jedan ojačani bataljon. Nakon pregrupisavanja, branioci su oko 17.00 časova stabilizovali linije odbrane, a posljednji udarni talas neprijatelja dogodio se poslije ponoći kada su namjeravali da izvuku svoje poginule i ranjene.
Petrovdanska bitka dogodila tokom druge faze bitke za Koridor života, područje oko Dervente, a namjera neprijatelja je bila da se ta akcija kompromituje, što je onemogućeno.
O stradanju 99 civila tokom granatiranja Doboja u Odbrambeno-otadžbinskom ratu svjedoči i spomen-ploča postavljena u gradskom parku, pored nekoliko bista narodnih heroja iz Drugog svjetskog rata. Tokom ratnog sukoba u Doboju je ranjeno 399 civila, od kojih je veći broj kao posljedicu imao invalidnost. Za granatiranje grada i civilne žrtve još niko nije odgovarao.