Obilježene 32 godine od ubistva srpskih civila u capraškim selima na Baniji
Predsjednik Koordinacije udruženja izbjeglih i raseljenih u Srbiji Milan Žunić izjavio je da su proteklih godina udruženja okupljena u Koordinaciji pokrenula niz inicijativa da se u Beogradu podigne jedinstven spomenik svim srpskim stradalnicima kako bi budući naraštaji saznali o sistemskom genocidu nad Srbima u 20. vijeku i o zločinačkom karakteru hrvatske vojno-policijske akcije "Oluja", ali da ništa nije ostvareno.
- Da nema nas, koji na ovom mestu već tradicionalno godinama odajemo dužnu poštu ovim ubijenim civilima capraških sela, koji su mučki ubijeni na svom kućnom pragu prije 32 godine od novoustaša, pa ko bi se njih uopšte i setio, osim njihovih najbližih? Moje je mišljenje da mi o našim ranama i mukama trebamo i moramo sami da pričamo, jer ako se mi ne sećamo svih naših muka, ko će se sećati - rekao je Žunić.
On je naglasio da cilj obilježavanja ovakvih godišnjica nije mržnja prema bilo kome, već opomena da se tragedije poput ove ne dogode više nikada i nikome, izrazivši žaljenje što počinioci zlodjela nisu odgovarali.
Predsjednik udruženja "Zavičaj" Nenad Abramović ukazao je da je strašni zločin u capraškim selima do sada ostao nekažnjen, podsjetivši da je Županijsko državno tužilaštvo u Sisku odbacilo krivičnu prijavu, koju su podnijele porodice ubijenih protiv četiri pripadnika takozvanog Zbora narodne garde uz obrazloženje "da su njihovi rođaci ubijeni u oružanom sukobu između paravojnih grupa SAO Krajine i Hrvatske vojske ili su kolateralna šteta tog oružanog sukoba".
On je ukazao da su zbog "zastarjelosti i nedostatka dokaza" odbijene i tužbe porodica za naknadu štete, s tim da su porodice bile dužne državi nadoknaditi štetu u drastičnom iznosu.
Pripadnici hrvatske policije i Zbora narodne garde su u jutarnjim časovima 22. avgusta 1991. godine u srpskim selima Blinjski Kut, Kinjačka, Brđane, Čakale, Blinjska Greda, Bestrma i Trnjani u opštini Sisak nasumično pucajući iz otetih transportera ЈNA ubili 15 srpskih civila, a desetine ranili.
Ubijeni srpski civili imali su u prosjeku 48 godina, a najmlađa žrtva bila je dvadesettrogodišnja Željka Boinović koja je pogođena kroz prozor kuće njenog djeda Miloša Vraneševića.
Svi ubijeni, osim Željke, bili su oženjeni, a iza njih je ostalo 32 djece.
Pripadnike hrvatskog MUP-a i Zengi u njihovom krvavom pohodu na srpska sela zaustavili su mještani Brđana, koji su se, čuvši pucnjavu kroz druga sela, na brzinu organizovali i postavili uspješnu zasjedu.
Poslije ovoga događaja Srbi iz capraških srpskih sela više nisu odlazili na posao u Sisak, već su organizovali odbranu svojih kuća, a uskoro su formirali i opštinu koju su nazvali Caprag.
Prema podacima "Veritasa", u Sisku i okolnim mjestima u ljeto i jesen 1991. godine likvidirano je najmanje 118 lica srpske nacionalnosti, od kojih 97 civila, među kojima 11 žena.
Od ukupnog broja likvidiranih tek ih je 40 sahranjeno, a za posmrtnim ostacima ostalih i dalje se traga.
Capraške žrtve su Ranko Martinović /42/, Nenad Pajić /40/, Stevo Simić /54/, Lazo Stanić /57/, Ljuban Tatišić /59/, Mladen Vranešević /53/, Milan-Mišo Vučinić /47/, Dragan Bekić /39/, Dragan Biškupović /45/, Željka Boinović /23/, Pero Crljenica /50/, Nedjeljko-Neđo Čajić /45/, Ratko Đekić /73/, Milan Kladar /51/ i Radovan Kragulj /36/.