Ković: Iza ubijanja i otimanja srpske djece stoji genocid
- Ono što tu najveću traumu u srpskoj modernoj istoriji, a to je genocid u NDH koji su nad Srbima počinili njihovi susjedi, a ponekad i daleki srodnici hrvatske i bošnjačke nacionalnosti, čini još većom jeste masovno ubijanje srpske djece - kaže Ković.
On ističe da definicija genocida - svjesne namjere da jedna zajednica bude uništena, koju su dale UN, insistira na tome da je genocid i otimanje djece i mijenjanje njihovog identiteta.
Ono što užasava i otežava bilo kakvo razumijevanje tih događaja, navodi Ković, jesu konkretne činjenice o sistematskom ubijanju djece i podsjeća da o tome svjedoče mnogi izvori iz Drugog svjetskog rata.
- Na tim velikim stratištima srpskog naroda kao što su Garavice, Stari Brod ili Kozara ili sela u okolini Banjaluke - Drakulić, Šargovac, Motike, najveći broj žrtava činila su djeca. U zatiranju čitavih sela, a tadašnje porodice imale su mnogo djece, ubijani su roditelji i eventualno drugi članovi zadruge - babe i dedovi, ali prije svega djeca - kaže Ković.
On naglašava da su ta djeca ubijana na najstrašnije načine.
Ković napominje da je osim masovnog ubijanja djece u srpskim selima i gradovima, postojalo i ubijanje djece u koncentracionim logorima, prije svega, u logoru Stara Gradiška u kome su ubijane žene i djeca ili su prosto ostavljani da umiru bez hrane i osnovne ljekarske njege.
On podsjeća i na postojanje logora za djecu u Sisku i Јastrebarskom i ističe da takvo uništavanje djece jesu činjenice kakve ne poznaju ostale evropske zemlje.
Prema njegovim riječima, veoma je važno što Republika Srpska ima upravo ovakav dan u kojem se posebno sjeća na ubijenu srpsku djecu.
On napominje da ne bi trebalo zaboraviti ni djecu koja su izgubila identitet, koja su oteta, odvedena u rimokatoličke porodice i postepeno, vremenom pretvarana u Hrvate.
- Obračun sa srpskom djecom nastavio se i u Odbrambeno-otadžbinskom ratu u kome zločini počinjeni nad djecom zaista nisu bili rijetkost - rekao je Ković za Srnu.
On je ukazao da je dovoljno prisjetiti se da je upravo u okolini Srebrenice, o kojoj se danas toliko mnogo govori, u opštinama Srebrenica, Bratunac, Milići, Zvornik, ubijeno 72 djece, dok je prema zvaničnim procjenama, više od 400 djece prošlo najrazličitije vrste stradanja i torture.
Napominjući da to jesu neumoljive i strašne činjenice, Ković je istakao da je potrebno da u kulturi srpskog naroda te činjenice budu osvešćene, bez ikakve namjere da se bilo koji narod ili nacija satanizuju i da se bilo kome nameće kolektivna krivica.
- Uvijek ponavljam - i žrtve i zločinci imaju imena i prezimena, ali potrebno je da se mi kao kultura suočimo sa tim, da osvijestimo činjenicu genocida, te najstrašnije traume naše moderne istorije, a posebno da osvijestimo genocid počinjen nad srpskom djecom - zaključio je Ković.