Služen parastos srpskim rodoljubima ubijenim 1914. na drinskim mostovima
Oni su zajedno sa ostalim viđenijim Srbima prethodno utamničeni i trebalo je da posluže kao taoci, odnosno da svojim životima jemče da srpsko stanovništvo neće napadati austrougarsku vojsku.
Ubijeni su sveštenici Јosif Kočović i Vladimir Popović i trgovci - braća Niko i Đorđije Hadživuković, dok su teška ranjavanja preživjeli sveštenik Vasilije Kandić i trgovac Milan Hadživuković.
Njih dvojica su nakon toga, zajedno sa stotinama svojih sunarodnika iz Foče, otpremljeni u austrijske logore, prvo u Doboj, a zatim u Arad, Nežider i Šopronjek.
Tijela četvorice ubijenih srpskih rodoljuba Austrougari su sahranili na katoličkom groblju, da bi za vrijeme Kraljevine Јugoslavije, u avgustu 1935. godine, kosti mučenika bile prenesene i uz velike počasti sahranjene kod željeznog mosta na lijevoj obali Drine, kada je podignut i spomenik.
Strijeljanje na dva drinska mosta bilo je samo jedna u nizu likvidacija fočanskih rodoljuba, a uz ubijanja uslijedile su i deportacije u logore smrti.
Uz pripadnike građanske elite, Austrougari su utamničili i veliki broj stanovnika čelebićkog platoa na granici sa tadašnjom Kraljevinom Crnom Gorom, kao i rodoljuba iz drugih fočanskih sela. Pred ulazak crnogorske vojske u Foču, na lokalitetu Crna stijena, na desnoj obali Drine, u blizini katoličkog groblja, strijeljano je 19 Srba iz Čelebića i Zavaita.
Samo nekoliko dana kasnije na brdu Šište iznad Foče, na lijevoj obali Drine, gdje se odigrala bitka dvije zaraćene vojske, strijeljana su još 52 stanovnika čelebićkog kraja.
Prema podacima fočanskog Muzeja "Stara Hercegovina", uoči i na samom početku Prvog svjetskog rata u Foči je strijeljano 126 i u logore odvedeno 356 srpskih rodoljuba, od kojih se većina nije vratila.
Prema ocjenama istoričara, u fočanskom kraju tada je počinjeno prvo etničko čišćenje u Evropi-čelebićki plato potpuno je očišćen od srpskog življa.
Nakon Drugog svjetskog rata, država i društvo zaboravili su stradanje fočanskih Srba, ali ne i rodbina i Srpska pravoslavna crkva, koji svake godine uoči Svetog Pantelejmona već duže od jednog vijeka obilaze spomenik i organizuju pomen parastos.