Tanasić: Sarajevo ponovo falsifikuje i prisvaja Povelju Kulina bana
- Očekujem da ministarstava kulture Srbije i Republike Srpske odmah i odlučno reaguju i da zvanično obavijeste nadležne institucije i ministarstva Kanade da je riječ o grubom falsifikovanju činjenica - naveo je Tanasić u pisanoj izjavi za Srnu.
On je istakao da zakoni o jeziku i pismu u Srbiji i Republici Srpskoj izričito navode obavezu čuvanja srpske pisane baštine od falsifikata i prisvajanja, a posebno na to obavezuje Deklaracija o zaštiti nacionalnih i političkih prava i zajedničkoj budućnosti srpskog naroda.
Tanasić ističe da je Povelja Kulina bana prvi sačuvani cjelovit pisani dokument na srpskom narodnom jeziku i da je nastala punih 800 godina prije nastanka sadašnje BiH.
- To je dokument koji je bosanski ban Kulin uputio dubrovačkom knezu Krvašu /Gervasiju/ 1189. godine. Dokumenat je sačuvan u tri primjerka. Smatra se da je originalni primerak onaj koji se čuva u Sankt Peterburgu. Povelja je napisana na latinskom jeziku i srpskom jeziku – ćirilicom, koja je u to vrijeme bila zvanično pismo srpskog jezika u srednjovjekovnoj Bosni - navodi Tanasić.
On podsjeća da stručnjaci za istoriju srpskog jezika kažu da je u pitanju čist srpski jezik, starosrpski jezik, i to štokavska norma, kakva je korištena i u jeziku povelja koje su slate iz Raške u Dubrovnik.
Tanasić podsjeća da istaknuti istoričar srpskog jezika Viktor Savić ukazuje na činjenicu da je u pogledu jezika, pisma i pravopisa ovoj Kulinovoj povelji identična Prva osnivačka povelja manastira Hilandar izdata od monaha Simeona, ranije velikog župana Stefana Nemanje, na Svetoj Gori desetak godina kasnije.
- Kulinova povelja počinje sa `U ime Oca i Sina i Svetog duha`. Tako je ban i završava - na istočnohrišćanskim duhovnim temeljima, na kojim je izgrađivan srpski kulturni obrazac, odnosno prizivanjem Boga i držeći sveto Јevanđelje, što je formula koju poznaju i drugi srpski pisani spomenici toga perioda - naglašava Tanasić.
Kako ističe Tanasić, agilnim bošnjačkim falsifikatorima ovo se čini nepodobnim, pa često izostavljaju te dijelove.
- Ne znamo da li su u Kanadu poslali potpun tekst ili su ga malo `olakšali`. Doduše, ako je Bošnjacima teško izgovoriti ovo, Kanađanima ne bi moralo biti teško - navodi Tanasić.
On podsjeća da cjelokupna filološka nauka Povelju Kulinova bana, otkad je otkrivena, smatra spomenikom srpskog jezika i to ne samo srpski filolozi, pa je tako na primjer, čuveni bečki slavista Vatroslav Јagić napisao: "Listina Kulina bana od godine 1189. prvo je i najstarije što bi pisano ćirilicom, a srbskim jezikom".
Tanasić ističe da u vrijeme Kulina nije postojala država BiH nego je Kulin bio ban bosanske države, koja je bila srednjovjekovna srpska država, srpskog naroda i srpskog jezika.
Godinu dana prije nastanka ove povelje, navodi Tanasić, 1188. godine, rimski papa u pismu dubrovačkom nadbiskupu Bosnu naziva srpskim kraljevstvom, a tako se Bosna naziva u niz papskih povelja između 1187. i polovine 13. vijeka.
- Neće biti da su pape bile neobaviještene ili nešto krivotvorile u korist Srba. I ne samo u papskim pisanim izvorima, u 10. vijeku naše ere vizantijski car Konstantin Sedmi Porfirogenit Bosnu vidi kao zemlju u kojoj žive Srbi, naziva je "zemljica", bila je posebna mala zemlja u okviru tadašnje srpske države, sa svih strana okružena tom srpskom državom - navodi Tanasić.
On ukazuje da uporni falsifikatori u Sarajevu ne znaju ni kada je povelja nastala, pa svake godine 29. avgusta obnavljaju svojatanje Kulinove povelje – "tobože na dan njenog nastanka".
Tanasić objašnjava da na Povljelji Kulina bana piše da je povelja napisana 29. avgusta, ali piše i to da je to bilo na Usekovanje glave Јovana Krstitelja.
- To ne pada nikako 29. avgusta po novom, današnjem kalendaru – tad je važio drugi kalendar. Taj crkveni praznik se obilježava 11. septembra. Eto koliko su oni svoji na svome. Ili su pobrkali možda stvari i imaju u vidu nekog drugog Kulina koga žele da uzmu za utemeljivača današnje BiH, a ukradu srpski srednjovjekovni dokumenat - zaključuje Tanasić.