Trideset godina Dejtona – međunarodno priznanje Republici Srpskoj
Saopštenje prenosimo u cjelosti:
Taj krvavi sukob je zaustavio Dejtonski mirovni sporazum i donio, kakav-takav, mir među zaraćenim stranama. U postupku pregovaranja i postizanja mira ni jedna od ugovornih strana nije dobila sve što je željela i sporazum je rezultat kompromisa koji je postignut pod prijetnjom sile i upotrebe sile.
Republika Srpska je, u proces pregovaranja i potpisivanja međunarodnog ugovora "Dejtonskog mirovnog sporazuma" ušla sa državno-pravnim subjektivitetom, a izašla sa entitetskim subjektiviteom, koji je svih trideset godina primjene urušavan i devastiran, sa namjerom definitivnog nestanka Republike Srpske. Naime, u toku pregovaranja, strani mentori hrvatskog i muslimanskog naroda nisu imali ozbiljnu namjeru poštovanja postignutog sporazuma i umirivali su muslimansku stranu tako što su im obećali da će sve popraviti u toku implementacije sporazuma, i agresivno i drsko su to radili svih ovih trideset godina, sa osnovnim ciljem i namjerom da u potpunosti devastiraju Republiku Srpsku do njenog potpunog ukidanja i nestanka srpskog naroda sa njegovih vjekovnih ognjišta.
Sve ove godine Republika Srpska nije mogla da se u punom kapacitetu bavi sobom i svojim razvojem, već se morala boriti za goli opstanak, a od udruženog neprijatelja (dio "kolektivnog zapada", neke strane ambasade u BiH, kancelarija OHR, "političko Sarajevo" i "peta kolona u Republici Srpskoj") bila je prisiljena da stalno djeluje reaktivno i spašava se od svakodnevnih nasrtaja.
Nesalomljiva volja srpskog naroda za slobodom i svojom državom samo je jačala sve ove godine i na taj način je čuvana i sačuvana Republika Srpska, kojoj je bila namijenjena sudbina Republike Srpske Krajine i hrvatske zajednice Herceg Bosne.
Napadi nasrtaji na Republiku Srpsku nisu prestali ni danas, ali, otrovne strelice neprijatelja srpskog naroda imaju sve manje ubojno dejstvo. Pored neslamljive volje i želje srpskog naroda, tome su doprinijele i određene globalne međunarodne okolnosti koje se tiču procesa stvaranja novog svjetskog poretka, multipolarnog umjesto dosadašnjeg unipolarnog, kao i promjene koje nastaju dolaskom nove američke adminisgracije.
Pojava novih tehnoloških dostignuća u oblasti vojnoindustrijskog kompleksa, kao garanta globalne bezbjednosti, treba da posluži obezbjeđenju trajnog mira, što su konačno počeli shvatati i najekstremniji dijelovi tog "kolektivnog zapada". U takvim okolnostima dolazi do sjednice Savjeta bezbjednosti UN, kojkom je predsjedavala Rusija, na kojoj se raspravlja o stanju u BiH, kada prvi put u posljednjih trideset godina vidimo radikalno drugačiji stav "kolektivnog zapada", posebno SAD prema Republici Srpskoj. Republika Srpska se sada umjesto "faktora nestabilnosti" označava kao konstruktiovan partner SAD u različitim oblastima, a istovremeno se ukidaju sankcije prema rukovodstvu Republike Srpske i drugim pravnim i fizičkim licima iz Republike Srpske. Na ovoj sjednici se prvi put u ovih trideset godina od strane "kolektivnog zapada" ističe potreba očuvanja Dejtonskog mirovnog sporazuma, povratak dijalogu i rješavanje svih spornih pitanja demokratskim dijslogom tri konstitutivna naroda i dva entiteta, bez stranog miješanja. Sve ono što se moglo čuti na sjednici Savjeta bezbjednosti, Republika Srpska je isticala svih proteklih trideset godina implementacije Dejtonskog mirovnog sporazuma. Intenzivna diplomatska aktivnost koja je vođena iz Republike Srpske dovela je do jednog novog pristupa tzv. međunarodne zajednice, koji sada ne prihvata silu i volju samozvanog visokog predstavnika Kristijana Šmita i najavljuje potrebu donošenja odluke o gašenju OHR, a prije toga njegovu radikalnu rekonfiguraciju. Poslije tridest godina Dejtona nastupila je nova politička realnost u BiH, koja se ogleda u:
- ukidanju sankcija zvaničnicima Republike Srpske i drugim fizičkim i pravnim licima iz Republike Srpske, koje su nepravedno i neosnovano uvedene od strane prethodne američke administracije, ali i administracije nekih evropskih zemalja;
- nestanku jednostranog unipolarnog pristupa rješavanju kriza u svijetu, ali i u BiH i miješanju stranog faktora u unutrašnja pitanja u BiH;
- najavi odlaska samozvanog visokog predstavnika iz BiH;
- propasti ideje bošnjačke političke elite o unitarističkoj, centralističkoj, militarističkoj i islamističkoj BiH, ali i u:
- de fakto (de facto) priznanju međunarodnog subjektiviteta Republici Srpskoj;
- partnerskom statusu Republike Srpske sa SAD, pored dosadašnjeg partnerskog statusa sa Rusijom, Kinom, Bjelorusijom, Mađarskom, Srbojom, Izraelom i nizom drugih zemalja;
U novonastaloj situaciji, patriotske snage u Republici Srpskoj okupljene u jedinstveni patriotski front, uključujući sve one koji su stvarali, čuvali i razvijali Republiku Srpsku, moraju učiniti sve što je potrebno da se sačuva Republika Srpska i srpski narod sa onim nadležnostima i ovlašćenjima koja su joj data zaključenim i potpisanim Dejtonskim mirovnim sporazumom, što podrazumijeva vraćanje i ponovno uspostavljanje svih otetih, oduzetih, prenesenih i na drugi način izgubljenih "dejtonskih" nadležnosti, ili da se kreira novi model ustrojstva u kome bi Republika Srpska dobila puni ustavnopravni suverenitet, kao i sve druge suverene države i suvereni narodi.