Promocija dokumentarnog filma "Djeca" u produkciji RTRS-a (VIDEO)
Bojić pojašnjava da film prati četiri porodice iz četiri različita mjesta u Republici Srpskoj. "Iako sve porodice veže slična tragedija, svaka priča na svoj način izuzetno je specifična. I svaka vas ostavlja bez teksta”, ističe autor filma.
Promociju filma “Djeca” RTRS prvo organizuje u Banjaluci 26. oktobra u Multipleksu Palas. U sklopu promocije biće predstavljene fotografije iz porodičnih arhiva i one nastale sa snimanja filma, a izložba će biti postavljena u porti Hrama Hrista Spasitelja od 22.oktobra, svaki dan od 8.00 do 19.00 časova. U okviru promocije, za 54 pripadnika Vojske Republike Srpske, kojima je ovaj film posvećen, 26. oktobra u 16.00 časova, takođe u Hramu Hrista Spasitelja, biće služen parastos.
Nakon banjalučke premijere u novembru se očekuje i beogradska premijera i izložba fotografija, a potom slijedi festivalski život filma.
“Koliko god ovaj film bio tužan i težak on je jednostavno morao biti snimljen i samom tom činjenicom postigli smo cilj. Sljedeći cilj je da film da značajan doprinos u kulturi sjećanja srpskog naroda i da što više ljudi van srpskog govornog područja pogleda film i da se naravno što više njih upozna sa žrtvom i stradanjem jednog naroda”, kaže Denis Bojić.
Dekan Filološkog fakulteta na Univerzitetu u Banjaluci Mladenko Sadžak, pišući recenziju za film, o tom filmu je rekao: “Ovaj film se udaljio od klasične dokumentaristike; po ekspresivnom ritmu, po simbolici lajt-motiva, po izraženoj „suzdržanoj napetosti“, koja mu daje nemalu sugestivnost, a posebno po mozaičkoj kompoziciji, koja spaja i veže sve priče i motive u jednu cjelinu, on se približio poetici samosvojnosti i artizma, čiji autori nastoje da se oslobode (a u ovom slučaju se u tome uspjelo) od svih ustaljenih postupaka i naslijeđenih klišea. Iste tragike, isti roditeljski uzdasi nemoći i tuge, iste ljubavi prema mrtvoj, ali vječno živoj djeci, stvaraju utisak da je svaka od ovih priča, u suštini, istovjetna sa bilo kojom od onih preostalih, neispričanih – sve su se naše porodice poginulih i nestalih, kao po nekom nepisanom ali krvnom zakonu, ovdje čvrsto i trajno povezale u bolu, nesreći i ponosu.”
“Dramatični i potresni trenuci koji će, vjerujem, ostati duboko u svim članovima ekipe, nemjerljivi su u odnosu na bol kroz koju su roditelji i preživjela braća ponovo prolazili. Suština je bila da se o svakom djetetu napravi dokument, da se poginuli sinovi otrgnu od obične statistike o broju poginulih i da se kroz ispovjest koju samo otac i majka mogu ispričati, napravi životna priča koja pruža otpor zaboravu” kaže povodom promocije, autor Denis Bojić.