Slaviši Sabljiću "Zlatno pero" za izuzetna dostignuća u novinarstvu
Četiri decenije predanog rada u novinarstvu koje se "mjere" sa više od 20 hiljada priloga svih novinarskih formi -informacija, reportaža, intervjua, komentara, zapisa... i to u eteru, na novinskoj hartiji i na TV ekranima. Kolege iz Vojvodine su jednoglasne, a to potvrđuju i ostali s ovih prostora koji poznaju Slavišin rad - odanost profesiji koja nikada nije bila laka jer traži bezrezervnu posvećenost.
Slaviša Sabljić je na novinarski put krenuo u martu 1975. godine u rodnom Dravaru na lokalnom radiju, a zatim nastavio na Radiju Velika Kladuša, postavši najdirektniji i najodgovorniji vinovnik najveće privredne afere u nekadašnjoj zajedničkoj državi.
- Poseban pečat mom radu dala je afera "Agrokomerc" gdje sam bio "spona" između Agrokomerca i 147 novinara iz domaćih i svjetskih medijskih kuća. Svi oni su po aktuelne informacije o svemu što se događalo morali da dođu kod mene - istakao je Sabljić.
Nakon toga, prelazi u sarajevski list Oslobođenje gdje se fokusira na informisanje sa područja šire regije Krajine.
- Profesionalno najizazovniji bio je period proteklog rata u kojem sam od februara 1990. do jeseni 1995. godine "pokrivao" područje Kninske krajine i djelovanja Drugog krajiškog korpusa VRS - navodi Sabljić.
Iz tog vremena ostale su istinite priče o događajima, stravičnim sudbinama srpskih boraca, bolu porodica poginulih stradalnika i potresnim izbjegličkim kolonama o čemu je osim domaćoj javnosti, svjedočio i u Haškom tribunalu.
Novinarski poziv ga dovodi u Banjaluku, gdje svojim iskustvom i predanošću postaje dio tima Srpske radio-televizije, danas Radio-televizije Republike Srpske. Slavišina neposrednost i nepresušna ljubopitljivost, "začinjena" energijom koja ni godinama ne jenjava iznjedrile su jedne od najgledanijih reportažnih serijala "Kapi zavičaja" i "Malo sutra".
U dugogodišnjoj karijeri, Slaviša se s pravom može pohvaliti saradnjom sa četrdesetak medijskih kuća, kako u ondašnjoj Јugoslaviji, tako i najuticajnijim svjetskim novinskim agencijama, poput Rojtersa i Frans presa. Kada bi trebalo da bira, ističe da se najradije sjeća saradnje sa beogradskom Politikom i Rojtersom.
- Naravno, najviše se voli svoja kuća, Radio-televizija Republike Srpske - priznaje Slaviša.
Uporedo s novinarskim izazovima i radom, uvijek nalazi vremena da se iskaže i kao literata, što potvrđuje i pet autorskih knjiga za koje je dobio jedanaest nagrada.
A da Slaviša bije novinarsku bitku za istinu govori i to da su ga četrnaest puta pozivali na sud. Međutim, nijednu parnicu nije izgubio.
- Treba imati "nos" i pero i vidjeti ono što drugi ne vide - poručio je dobitnik "Zlatnog pera" mladim kolegama koji se odvaže na sličan put.