Mapa jezičke seobe Evropljana
To stoji u studiji koja je otkrila dokaze o migraciji u kamenom dobu analizom 69 ljudi koji su živkeli širom Evrope u periodu od prije 8.000 do 3.000 godina.
Naučnici su otkrili da se DNK koji se vezuje za narod Јamnaja snažno pojavljivao na teritoriji današnje sjeverne Njemačke. Јamnaja su bili stočari koji su živjeli u stepama sjeverno od Crnog i Aralskog mora.
- Ova "injekcija" DNK ukazuje na "ogromnu migraciju u srce Evrope sa istočnih oboda - kaže Dejvid Rajh sa Harvarda.
Priliv tako velikih razmjera vjerovatno nije uticao samo na DNK, nego i na drevne kulture. Iako geni ne mogu da utvrde kojim jezikom su ljudi govorili, istraživači smatraju da bi njihovi nalazi mogli da utiču na debatu o porijeklu indoevropskih jezika.
U okviru indoevropskih jezika nalazi se njih više od 400 - od modernih, poput engleskog i poljskog, do drevnih kao što su hititski i sanskrit. Baskijski jezik, kojim se govori u jugozapadnoj Francuskoj i na sjeveru Španije nije indoevropski i mogao bi da bude jedini preživjeli relikt ranijih jezika kojima se nekada više govorilo.
Lingvisti već dugo raspravljaju o tome da li su indoevropske jezike donijeli narodi koji su se bavili poljoprivredom koji su pristigli sa Bliskog istoka ili sa nekom drugom grupom, kao što su Јamnaja.
Istraživači su smatrali da se indoevropski jezik proširio prije nekih 8.500 godina, kada su ga prvi poljoprivrednici, koji su stigli iz današnje Turske, donijeli u Evropu. Kasnija studija ukazuje da je Evropa prvi put preoblikovana u to vrijeme koje arheolozi zovu neolitskom revolucijom.
Za njom je uslijedio drugi talas ljudi, nekoliko hiljada godina kasnije sa teritorije današnje Ukrajine i Rusije. Pored genetskih dokaza, naučnici ukazuju na to da mnogi indoevropski jezici imaju zajedničke riječi za stvari poput - osovina, amovi i točka.